SCHOTT ANDREAS, ławnik, historyk
| < Poprzednie | Następne > |
SCHOTT ANDREAS (6 XI 1707 Gdańsk – 17 i 1764 Gdańsk), historyk. Syn Georga przybyłego do Gd. ze Skoczowa w księstwie cieszyńskim. Absolwent q szkoły św. Jana i q Gimnazjum Akademickiego, 1728–31 studiował w Lipsku. Odbył podróż po Europie, był też m.in. w Warszawie. W Gd. od 1748 ławnik Starego Miasta. Zbieracz źródeł do dziejów Gd. i Prus Królewskich, autor wielu prac hist. (większość zachowała się w rękopisach w q BG PAN), w tym drukowanych w Gd.: Tractaus de indigenato Polonorum (1738), Prussia christiana, sive de introductio religionis christianae in Prusiam (1738), Analecta ad Athenae Gedanensis (1758). Przetłumaczył z jęz. łacińskiego na jęz. niem. i opublikował w Lipsku 1741 historię Polski q Gottfrieda Lengnicha (Historia Polona A Lecho Ad Augusti II. Mortem = Polnische Geschichte von den Zeiten Lechi bis auf das Absterben Königs Augusti II.) oraz opis Polski Marcina Kromera (Beschreibung des Königreichs Pohlen, 1761). Interesował się dziejami książki, sam zgromadził poważny księgozbiór, zlicytowany po jego śmierci.
