BIAŁY DWOREK
| < Poprzednie | Następne > |
BIAŁY DWOREK (Weißer Hof), historyczna nazwa obszaru między Martwą Wisłą ( Wisła) a Rozwójką, na wschód od Gęsiej Karczmy i na zachód od Reduty Płońskiej. Nazwa polska przyjęta w roku 1948 dla odróżnienia od Białego Dworu na Zaspie. Dwór, wzmiankowany w 1628 jako Weißhof, leżał na lewym brzegu Wisły, na południe od obecnych Rudnik i Długich Ogrodów. Na mapie Carla F. Schuberta z roku 1790 Weißer Hof, położony naprzeciw Karczmy Szpitalnej (Hospital Krug) na Stogach. Prawdopodobnie zniszczony na początku XIX wieku; nazwę przeniesiono na okoliczny teren, określany także jako Weißhofer Außendeich (Białodworskie Zagroble), włączony w granice administracyjne Gdańska w roku 1877 wraz z całym pasem wzdłuż Wisły od Gęsiej Karczmy po Redutę Płońską, liczącym łącznie 199,3 ha i 1060 mieszkańców. W roku 1905 przez środek tego terenu poprowadzono linię kolejową na Przeróbkę i Ostrów z istniejącym do dziś mostem obrotowym przez Wisłę ( most kolejowy nad Martwą Wisłą); w zachodniej części zlokalizowano kolejową stację towarową Danzig-Strohdeich (Gdańsk-Sienna Grobla), większą część jej terenu zajmuje obecnie wielka składnica złomu. Przyrośnięta obecnie do brzegu Wisły dawna piaszczysta wysepka, od której zaczyna się most, nosiła nazwę Kirrhaken, po roku 1945 spolszczoną na Przyłap.
