MACKENSEN ANDREAS II, złotnik
Z Encyklopedia Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
ANDREAS MACKENSEN (przed 23 I 1661 Gdańsk – po 1701), złotnik. Syn Andreasa Mackensena I. W 1670 roku uczył się w warsztacie ojca, od 1685 mistrz. Mając problemy z pozyskaniem zamówień i wobec ciążących na nim długów, w roku 1691 został uwięziony w Ratuszu Głównego Miasta, podobnie jak w 1701, gdy zatrzymano go za niewłaściwą wagę zamówionego srebrnego epitafium. Do najbardziej znanych jego prac należą: srebrna dekoracja epitafium wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego w Węgrowie i płyty nagrobne jego dwóch żon w kościele w Krasnem pod Ciechanowem, cztery kielichy dla kościoła w Pelplinie.
