PACZEŚNIAK JERZY (21 i 1909 Jeziorzany, Lubelskie – 5 II 1990 Sopot), projektant statków handl., prof. W 1927 zdał maturę w Państwowym Gimnazjum Męskim w Rzeszowie, 28 października t.r. rozpoczął studia na gd. q THD w specjalizacji projektowanie i architektura okrętów. Podczas studiów pracował fiz. m.in. w porcie gd.; odbył służbę w WP. W 1939, już po złożeniu pracy dyplomowej, usunięty z uczelni. Podczas II w. świat. nauczyciel w okolicach Rzeszowa; 6 tygodni więziony przez Niemców; pracownik leśny, wstąpił do AK. W Gd. ponownie 1945, w sierpniu zgłosił się do pracy w Zjednoczeniu Stoczni Polskich (q stocznie) jako czwarty pracownik zalążka biura projektowo-konstrukcyjnego. W 1946 na q PG otrzymał tytuł inż., do 1949 tamże asystent, nauczyciel w TBO q Conradinum, inspektor q Polskiego Rejestru Statków, do 1962 gł. konstruktor w Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych. Od 1962 prof. nadzw., do 1970 kierował Katedrą Statków Śródlądowych i Specjalnych na Wydz. Budowy Okrętów PG, 1970–79 w Zakładzie Projektowania Okrętów Inst. Okrętowego PG, 1964–65 prodziekan Wydz. Budowy Okrętów, od 1979 na emeryturze. Członek rad tech.-ekon. PLO, PŻM, Zjednoczenia Morskich Stoczni Remontowych. Główny projektant: 1951–52 pierwszego pełnomorskiego statku handl. zbudowanego i zaprojektowanego po II w. świat. w Polsce (węglowiec, 5000 DWT, w sumie wg tego projektu zbudowano 87 statków); autor nowatorskiej metody odwzorowania przekrojowych linii wodnych z pozbawionego dokumentacji poniemieckiego rudowęglowca s/s „Nordlicht” (przemianowanego na „Kolno”, wg tego projektu zbudowano 41 statków); 1956–57 przełomowej w powojennej historii konstrukcji motorowca-drobnicowca B-54 (10 000 DWT, 29 zbudowanych statków, pierwszy z serii: m/s „Marceli Nowotko”, zwodowany w Stoczni Gd. 15 XI 1955, ukończenie budowy 31 X 1956) będącego symbolem pol. przemysłu okrętowego; 1960–61 pierwszego w kraju zbiornikowca (20 000 DWT), także pierwszego masowca (3200 DWT). Autor podręczników dotyczących optymalizacji projektowania okrętów.
JMY
