KUSIEWICZ JAN, śpiewak operowy
| < Poprzednie | Następne > |
JAN KUSIEWICZ (ur. 21 IX 1921 Rzeplin pod Jarosławiem), śpiewak operowy, tenor. W okresie międzywojennym śpiewał w toruńskiej katedrze św. Janów. W latach 1941–1943 w ruchu oporu w Toruniu, w 1943–1945 więzień q obozu Stutthof. Po wojnie uczył się śpiewu w klasie Michała Prawdzica oraz Konstancji Święcickiej w szkole muzycznej w Toruniu. Do Trójmiasta przeniósł się w roku 1950, po wygraniu przesłuchań do tworzonego w Gdańsku Studia Operowego. W 1952 rozpoczął studia w PWSM (q Akademia Muzyczna), pod kierunkiem prof. Kazimierza Czekotowskiego. Ukończył je z odznaczeniem w klasie prof. q Stefana Beliny-Skupiewskiego, w roku 1957. W okresie 1950–1976 był pierwszym tenorem gdańskiej sceny operowej. Śpiewał 28 VI 1950 podczas pierwszego spektaklu Studia Operowego, poprzednika q Państwowej Opery Bałtyckiej. Występował w operach włoskich, francuskich, rosyjskich. Był Stefanem w Strasznym dworze i Jontkiem w Halce Stanisława Moniuszki, a także Astrologiem w prapremierze opery Krakatuk (30 XII 1956) Tadeusza Szeligowskiego. Do historii polskiej wokalistyki przeszedł jako „Maestro wysokiego c”. Jego kreacja partii tytułowego bohatera w operze Trubadur Giuseppe Verdiego do dzisiaj uznawana jest za unikatową. Posiadał fenomenalną łatwość poruszania się po najwyższych dźwiękach tenorowej skali głosu. Wykonywał pieśni i msze, brał udział w wykonaniach dzieł oratoryjnych i kantatowych. W roku 1963 wystąpił w filmie Pamiętnik pani Hanki; kreowana przez niego postać wzorowana była na Janie Kiepurze. W 1980 zakończył występy na gdańskiej scenie, choć jeszcze w roku 2001 (w wieku 80 lat) wystąpił w Toruniu na koncercie pasyjnym. W 1970 odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, w 1975 Krzyżem Oficerskim OOP. W czerwcu 2007 jego autograf znalazł się w Piernikowej Alei Gwiazd w Toruniu. W roku 2012 doktor honoris causa gdańskiej AMuz im. Stanisława Moniuszki.
