PLEHN AUGUSTE, literatka
| < Poprzednie | Następne > |
PLEHN AUGUSTE (1 II 1839 Gdańsk – 14 IV 1930 Gdańsk), literatka, publikowała pod pseudonimem Augusti Brigitte. Córka archidiakona q kośc. NMP Karla Heinricha Breslera (1797–1860). Od 1860 żona Carla Plehna (1835 Bielsk, pow. Kwidzyn – 13 III 1882 Gd.), właściciela majątku ziemskiego Borkowo k. Gniewa. Po sprzedaży majątku w 1880 powróciła z mężem do Gd., po jego śmierci zajęła się pisaniem. 1908–28 mieszkała w domu opieki szpitala Bożego Ciała przy Promenade 21 (po 1925 Nordpromenade, ob. ul. 3 Maja). Autorka popularnych nowel i powieści, często osnutych na własnych przeżyciach oraz wydarzeniach związanych z historią Gd. i Prus, adresowanych do dziewcząt. Do lat 30. XX w. niektóre miały po 11– 15 wydań. Katalog jej dzieł w Staatsbibliothek zu Berlin (Państwowa Biblioteka w Berlinie) liczy 50 pozycji. Do najbardziej popularnych utworów, wydawanych gł. w Lipsku, należą: 5 tomów zbiorów opowiadań Am deutschen Herd (1885–89), 4 tomy zbioru opowiadań Am fremden Herd (1890–93), Die Erben von Scharfeneck. Bildern aus der Zeit der Königin Luise (7 wyd. 1906), Jugendfreude (1916), Luise, Königin von Preussen (1897), Gertruds Wanderjahre (5 wyd. 1911), Erzählung für junge Mädchen (1920). Pisarką była także jej córka Elisabeth Gnade (1863–1938), żona oficera armii niem. mieszkająca długi czas w Weimarze, tam też ukazała się część jej utworów (katalog wspomnianej wyżej bibl. wymienia 37 jej pozycji). Była autorką m.in. Die Lebenden rufe ich (1894), Kleinstädtische Geschichte (1906), Bank und Brunnen (1929), Jürgen Olis und die Traute (1924).
