Szpital Położnictwa i Chorób Kobiecych, około 1915
SZPITAL POŁOŻNICTWA I CHORÓB KOBIECYCH, wybudowany w latach 1910–1912 z funduszy państwowych na nową siedzibę Prowincjonalnego Zakładu Kształcenia Położnych i Kliniki Chorób Kobiecych (Provinzial-Hebammenlehranstalt und Frauenklinik, Szpital Położnictwa i Chorób Kobiecych), we Wrzeszczu, przy Schellmühler Weg 1A (ul. Kliniczna). Z oddziałem położniczym na 124 łóżka dla kobiet i 114 miejscami dla noworodków oraz – w sąsiednim budynku – salami dydaktycznymi i internatem dla kandydatek na położne, szkolonych na kilkumiesięcznych kursach. Otwarty 17 X 1912. 18 X 1920, z powodu tworzenia II Wolnego Miasta Gdańska (WMG), szpital przemianowano na Państwową Klinikę Chorób Kobiecych i Zakład Kształcenia Położnych (Staatliche Frauenklinik und Hebammenlehranstalt), podporządkowany bezpośrednio wydziałowi zdrowia Senatu II WMG. W 1935 roku włączono Miejską Klinikę przy Schellmühler Weg (ul. Kliniczna) do bazy dydaktyczno-klinicznej Państwowej Akademii Medycyny Praktycznej, a w 1940 – do nowo powołanej w Gdańskiej Akademii Medycznej (Medizinische Akademie). W programie studiów obowiązywały wykłady z położnictwa i ginekologii, kurs badania ginekologicznego i ciężarnych oraz na IV i V roku studiów zajęcia praktyczne w klinice położnictwa i chorób kobiecych. Odbywały się też zajęcia w Szkole Położnych; w roku 1942 istniały równolegle 2 kursy dla położnych. W marcu 1945, przed wkroczeniem Rosjan, część personelu i pacjentek szpitala wraz z częścią sprzętu medycznego została ewakuowana na statku „Ubena” do portu Silkeborg w Danii, gdzie w obozie dla uchodźców szpitala działał do roku 1947. ASZ MrGl
Dyrektorzy Zakładu Kształcenia Położnych
i Kliniki Chorób Kobiecych w Gdańsku oraz Państwowej Kliniki Chorób Kobiecych
we Wrzeszczu
| 1921–1929
|
dr Rudolf Köstlin (1867–1934)
|
| 1930–1939
|
prof. dr Hans Fuchs (1873–1942)
|
| 1939–1945
|
prof. dr Joachim Granzow (1898–1979)
|
| MrGl
|
