MANDT GEORG, burmistrz Gdańska

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Redakcja techniczna (dyskusja | edycje) z dnia 19:34, 28 lis 2012

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

MANDT GEORG (31 i 1446 Gd. – 26 VIII 1513), burmistrz. Syn Rolofa, kupca z Wesel (Nadrenia). Od 1474 ławnik, od 1481 rajca, sędzia 1484, burmistrz 1501–13, burgrabia 1498, 1500, 1502 i 1511. Od 1468 czł. Bractwa św. Jerzego. W 1479 wspólnie z q Heinrichem Falckem i in- nymi gdańszczanami donosił do Gd. o stratach poniesionych przez ich przyjaciela, gd. szypra Diricka Schachta w Middelburgu. Wielokrotnie uczestniczył w zjazdach stanów Prus Królewskich: 1483 w Starogardzie Gd., w kwietniu i czerwcu 1487 w Elblągu, w marcu 1488 w Grudziądzu, w lutym 1489 w zjeździe wielkich miast prus. w Gd. W 1489 wspólnie z H. Falckem był posłem na zjazd w Tczewie, gdzie dyskutowano m.in. sprawy zagrożenia tureckiego wobec Polski i ewentualnej pomocy Prus (w tym Gd.) królowi pol. Kazimierzowi Jagiellończykowi. W styczniu i lutym 1490 był uczestnikiem zjazdu w Grudziądzu. W 1491 interweniował wspólne z H. Falckem u starszych hanzeatyckich w Antwerpii w sprawie gdańszczan pokrzywdzonych przez Holendrów. W lipcu i listopadzie 1492 był uczestnikiem zjazdu w Elblągu, w lutym 1496 i październiku 1498 w Malborku, w lutym 1505 w Elblągu. W 1495, wracając z negocjacji w sprawie cła funtowego w Toruniu, został uwięziony przez q Georga Materna, nast. odbity przez wojska gd. W 1503 posłował z ramienia stanów prus. do Wilna, do króla pol. Aleksandra Jagiellończyka, z zaproszeniem go do Gd.; w kwietniu 1504 witał monarchę w imieniu Gd. w Toruniu, a po jego wizycie w Gd. odprowadzał go do Malborka. W 1506 prowadził rokowania z księciem pomor. Bogusławem X, a nast. z bp. warmińskim Łukaszem Watzenrode. W 1509 był posłem do króla pol. Zygmunta Starego, przed którym bronił prus. przywilejów. Handlował z Anglią, 1503 nabył Żuławkę Sztumską, 1504 trzymał w zastawie Kielno i Bojano, od 1509 dzierżawił od władz Gd. starostwo puckie wraz z wsiami Celbowo i Brudzewo; 1512 uzyskał zgodę władz gd. na dzierżawienie starostwa dożywotnio dla siebie i syna Johanna (rajcy, zm. 1537).

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania