WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Reginald Tower, wysoki komisarz Ligi Narodów

WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939. Mianowani przez Radę LN na 3 lata, z możliwością przedłużenia kadencji. Według traktatu wersalskiego i konwencji paryskiej, w pierwszej instancji rozstrzygali spory polsko-gdańskie. Największe zaangażowanie LN w sprawy q II Wolnego Miasta Gdańska (WMG) miało miejsce w latach 1920–1926 (na 70 wydanych decyzji niemal 50 pochodziło od wysokich komisarzy mających brytyjskie obywatelstwo). W okresie 1933–1937 strony polska i gdańska unikały angażowania LN, sporne kwestie rozstrzygano podczas dwustronnych rozmów. W latach 30. XX wieku pozycja wysokich komisarzy osłabła. W 1935–1936 doszło do sporów q Seana Lestera z q Senatem II WMG o przestrzeganie gdańskiej konstytucji. Apogeum stanowiło niezłożenie w czerwcu 1936 roku przez dowództwo krążownika „Leipzig” przewidzianej w umowach wizyty komisarzowi LN. Liga faktycznie przestała być gwarantem konstytucji II WMG, straciła wpływ na rozwój sytuacji. Do 1937 pensje komisarzy i inne wydatki pokrywała Polska i II WMG, później LN. Wysoki komisarz miał siedzibę w obecnym budynku Rady Miejskiej Gdańska (q Nowy Ratusz). MA

Wysocy komisarze Ligi Narodów w WMG
1919–1920 Reginald Tower (Wielka Brytynia)
1920–1921 Bernardo Attolico (Włochy)
1921–1923 Richard Haking (Wielka Brytania)
1923–1926 Mervyn Sarley Mac Donnel (Wielka Brytania)
1926–1929 Adriaan van Hamel Joost (Holandia)
1929–1932 Manfredo Gravina (Włochy)
1932–1933 Helmer Rosting (Dania)
1934–1937 Sean Lester (Irlandia)
1937–1939 Carl Jakob Burckhardt (Szwajcaria)
MA
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania