CYMANOWSKI JAN, ksiądz, administrator diecezji gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
JAN CYMANOWSKI (15 VIII 1888 Głupczyn, powiat Złotów – 6 II 1965 Gdańsk), ksiądz. Syn nauczyciela Ignacego Cymanowskiego. W latach 1901–1910 uczeń gimnazjum w Chojnicach. Kleryk seminarium duchownego w Pelplinie, gdzie 29 III 1914 uzyskał święcenia kapłańskie. Wikary w Czersku i Gdańsku, q w kościele św. Brygidy, przez rok student q Technische Hochschule Danzig. W latach 1916–1918 kapelan wojskowy w Grudziądzu. Po I wojnie światowej wikary w parafiach diecezji chełmińskiej na Pomorzu i w Gdańsku. Związany z kulturą niemiecką, nie brał udziału w pracach gdańskich organizacji polonijnych. 9 XI 1939 został proboszczem parafii i q kościoła św. Franciszka. Po roku 1945 kapłan w powiecie starogardzkim, w 1948 administrator parafii w Brętowie (q kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy). Od 1949 roku do śmierci ponownie rządca kościoła św. Franciszka. Ukończył jego odbudowę ze zniszczeń wojennych. Po pozbawieniu przez władze państwowe q ks. Andrzeja Wronki funkcji administratora q diecezji gdańskiej wybrany 26 I 1951 przez radę administracyjną diecezji infułatem i wikariuszem kapitulnym pełniącym obowiązki ordynariusza. Posiadał część uprawnień przysługujących biskupowi. Zarządzał diecezją gdańską do 7 XII 1956, zastąpiony od 8 XII 1956 na fali odwilży popaździernikowej przez nominata papieskiego, bp. q Edmunda Nowickiego. Przeprowadził Kościół gdański przez trudny okres dominacji stalinizmu w Polsce, kontynuując odbudowę gdańskich kościołów ze zniszczeń wojennych i chroniąc księży przed represjami władz. Powołany 8 XII 1964 przez papieża Jana XXIII do grona Szambelanów Papieskich. Pochowany na cmentarzu św. Franciszka (q cmentarze na Siedlcach).
