PLEHN AUGUSTE, literatka
| < Poprzednie | Następne > |
AUGUSTE PLEHN (1 II 1839 Gdańsk – 14 IV 1930 Gdańsk), literatka, publikowała pod pseudonimem Augusti Brigitte. Córka archidiakona q kościoła NMP Karla Heinricha Breslera (1797–1860). Od 1860 roku żona Carla Plehna (1835 Bielsk, powiat Kwidzyn – 13 III 1882 Gdańsk), właściciela majątku ziemskiego Borkowo koło Gniewa. Po sprzedaży majątku w roku 1880 powróciła z mężem do Gdańska, po jego śmierci zajęła się pisaniem. W latach 1908–1928 mieszkała w domu opieki szpitala Bożego Ciała przy Promenade 21 (po 1925 Nordpromenade, obecnie ul. 3 Maja). Autorka popularnych nowel i powieści, często osnutych na własnych przeżyciach oraz wydarzeniach związanych z historią Gdańska i Prus, adresowanych do dziewcząt. Do lat 30. XX wieku niektóre miały po 11–15 wydań. Katalog jej dzieł w Staatsbibliothek zu Berlin (Państwowa Biblioteka w Berlinie) liczy 50 pozycji. Do najbardziej popularnych utworów, wydawanych głównie w Lipsku, należą: 5 tomów zbiorów opowiadań Am deutschen Herd (1885–1889), 4 tomy zbioru opowiadań Am fremden Herd (1890–1893), Die Erben von Scharfeneck. Bildern aus der Zeit der Königin Luise (7 wydanie 1906), Jugendfreude (1916), Luise, Königin von Preussen (1897), Gertruds Wanderjahre (5 wydanie 1911), Erzählung für junge Mädchen (1920). Pisarką była także jej córka Elisabeth Gnade (1863–1938), żona oficera armii niemieckiej mieszkająca długi czas w Weimarze, tam też ukazała się część jej utworów (katalog wspomnianej wyżej biblioteki wymienia 37 jej pozycji). Była autorką m.in. Die Lebenden rufe ich (1894), Kleinstädtische Geschichte (1906), Bank und Brunnen (1929), Jürgen Olis und die Traute (1924).
