CIEŚLAK EDMUND, historyk, profesor

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

EDMUND CIEŚLAK (7 XI 1922 Toruń – 19 IX 2007 Gdańsk), naukowiec, historyk. W roku 1939 zdał tzw. małą maturę w gimnazjum w Toruniu, podczas II wojny światowej wywieziony na roboty przymusowe. Maturę zdał w Polskim Liceum im. Cypriana Norwida Willard-de-Lans pod Grenoble, w latach 1946–1948 studiował prawo na uniwersytecie w Lille. W Polsce od roku 1948, ukończył prawo (1949) na uniwersytecie w Toruniu, gdzie pracował do 1953. Od 1950 doktor, od 1953 docent. Od roku 1953 pracownik Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk (IH PAN), początkowo w pracowni w Toruniu, od października 1954 w Gdańsku, w Pracowni Zakładu Historii Pomorza IH PAN. Od 1 I 1955 do 31 XII 1992 (emerytura) kierownik gdańskiej placówki. Od roku 1963 profesor tytularny, od 1974 profesor zwyczajny. Pracował w q Wyższej Szkole Pedagogicznej (w latach 1960–1962 dziekan Wydziału Humanistycznego) oraz na q Uniwersytecie Gdańskim (UG). Specjalista z historii strefy bałtyckiej, obejmował badaniami okres od XV do XVIII wieku. Członek Polskiej Akademii Umiejętności, w 1993 laureat Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (q nagrody miasta Gdańska), w 1995 doktor honoris causa UG. Redaktor naukowy Historii Gdańska (5 t., 1978 i następne), największego dotychczas zarysu dziejów miasta. Autor wielu nowatorskich rozpraw historycznych. Współautor (z q Czesławem Biernatem) popularnego zarysu Dzieje Gdańska (1969, wyd. 2: 1975, wyd. w języku angielskim: 1988). Autor m.in. prac Miasto wierne Rzeczypospolitej. Szkice gdańskie XVII–XVIII w. (1959), Walki ustrojowe w Gdańsku i Toruniu oraz niektórych miastach hanzeatyckich w XV w. (1960), Walki społeczno-polityczne w Gdańsku w drugiej połowie XVII wieku (1962), Konflikty polityczne i społeczne w Gdańsku w połowie XVIII w. (1972), W obronie króla Stanisława Leszczyńskiego (1986), Stanisław Leszczyński (1994), Francuska placówka konsularna w Gdańsku w XVIII wieku (1999). Pochowany na q cmentarzu Srebrzysko.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania