GRUNEWEG MARTIN, dominikanin, kronikarz
| < Poprzednie | Następne > |
GRUNEWEG MARTIN (24 IV 1562 Gdańsk – po 1606, Płock?), dominikanin, kramarz, kronikarz. Pochodził ze średniozamożnej, luter. rodziny gd. kramarzy z Głównego Miasta (q luteranie). Pradziadem był Jacob Lubbe, kramarz, autor XV-wiecznej kroniki, znanej dzięki G., który umieścił manuskrypt w swoich zapiskach. Przez matkę spokrewniony z jednym z pierwszych luter. kaznodziei w Gd., Jacobem Knadem (Knothe). W 1578–82 na naukach w Warszawie, u kupca norymberskiego Georga Kerstnera. W celach handl. odwiedzał z kupcami ormiańskimi Wielkie Księstwo Moskiewskie, Śląsk, Bałkany, Stambuł, kraje austriackie, Rzym i Wenecję. W 1594 przeszedł na katolicyzm i wstąpił we Lw. do zakonu dominikanów. Od 1601 w klasztorze w Płocku, spisał w formie kroniki pamiątki rodzinne, wspomnienia z podróży, teksty quasi-teologiczne dające wiedzę o życiu w Gd. lat 60. i 70. XVI w.
