JONGE GERHARD de, rektor Technische Hochschule Danzig
| < Poprzednie | Następne > |
GERHARD de JONGE (22 VI 1875 Emden – 1 V 1945 Brandenburg nad Hawelą), specjalista budownictwa kolejowego, rektor Technische Hochschule Danzig (THD). Drugi z pięciorga dzieci Johannesa (9 XII 1846 Emden – 4 VII 1917 Emden), artysty-malarza i poślubionej 23 VI 1872 Hilkei z domu Tooren (18 I 1852 Emden – 8 III 1934 Emden); miał trzech braci, m.in. Johanna (1873 Emden – 1943 Hanower), asesora budowlanego w służbie państwowej (Regierungsbaumeister), nadradcy budowlanego (Oberbaurat) w Hanowerze, i siostrę.
Absolwent gimnazjum w Emden, studiował na Technische Hochschule Charlottenburg (Berlin). Podczas studiów członek korporacji akademickiej „Motiv Berlin“. W marcu 1901 uzyskał uprawnienia rządowego kierownika budownictwa kolejowego (Regierungsbauführer; referendarz w służbie państwowej) na podstawie wyróżnienia w Konkursie Berlińskiego Stowarzyszenia Architektów im. Schinkela, dotyczącego rozbudowy kolei nadreńskiej, za pracę zawierającą 14 projektów wykonawczych. W czerwcu tego roku został rządowym budowniczym kolei (Regierungsbaumeister; asesorem budowlanym w służbie państwowej). W 1906 mianowany cesarskim inspektorem do spraw budowy i eksploatacji kolei (Kaiserlicher Eisenbahnbau- und Betriebsinspektor) w Alzacji-Lotaryngii, następnie pracował jako Regierungsbaumeister w Strasburgu oraz przedstawiciel Urzędu Eksploatacji Kolei (Eisenbahnbetriebsamt) w Saargemünd i Mülhausen (Alzacja). Od 1913 cesarski radca budownictwa kolejowego (Kaiserlicher Baurat).
Od 1914 profesor zwyczajny w Katedrze Kolejnictwa na Wydziale Budownictwa THD, od 1915 dziekan Wydziału Budownictwa, od 1 VII 1923 do 30 VI 1924 rektor uczelni. Wykładał przedmioty: eksploatacja kolei, budowa tuneli, kolejowe budowle naziemne, urządzenia stacyjne, zabezpieczenie ruchu kolejowego. W czasie I wojny światowej równolegle decernent (urzędnik administracji publicznej, do którego zadań należy wydawanie decyzji administracyjnych, w tym wypadku nie z ramienia kolei, ale władz Gdańska) działu zabezpieczenia gdańskiej Dyrekcji Kolei. 11 XI 1933 wraz z ponad 900 uczonymi i przedstawicielami niemieckich środowisk akademickich podpisał w lipskiej Alberthalle „Deklarację wierności Adolfowi Hitlerowi i narodowosocjalistycznemu państwu”. W latach 1932–1936 członek Rotary Club Danzig. Od 1937 na emeryturze.
Mieszkał przy Johannistal 1 (ul. Matejki). Od 22 X 1904 żonaty z Adą Sophie Franken (zginęła w 1944 w Hanowerze podczas bombardowania), ojciec Ady Hilkei (ur. 23 VIII 1905) i Geerta (ur. 23 XI 1910).
Bibliografia:
Beiträge und Dokumente zur Geschichte der Technischen Hochschule Danzig 1904–1945, Hannover 1979, s. 141.
http://www.kmkbuecholdt.de/historisches/personen/architekten_de.htm.
