DESCHNER FRIEDRICH, pastor
| < Poprzednie | Następne > |
FRIEDRICH DESCHNER (30 X 1766 Gdańsk – 8 II 1850 Güttland (Koźliny na Żuławach Gdańskich)), rektor szkoły św. Barbary, pastor. Syn Friedricha Augusta Deschnera. 27 VIII 1782 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, 4 III 1788 brał udział pod kierunkiem
Johanna Georga Trendelenburga w dyspucie De fructu ex matura Homeri lectione graecarum literarum studiosis capiendo (Korzyści z wczesnego czytania Homera dla studentów literatury greckiej) z udziałem m.in.
Balthasara Gottlieba Elerta (syna rajcy Balthasara Elerta) i Daniela Jacoba Schefflera. Naukę kończył 21 sierpnia tego roku, pod kierunkiem tego samego profesora, prowadząc dysputę o bohaterach utworow Platona: Menonie i Alcybiadesie. Od 1788 do 1792, dzięki stypendium Johanna Gotffrieda von Diesseldorfa, studiował teologię w Getyndze, po powrocie do Gdańska w latach 1795–1807 rektor szkoły św. Barbary. Od 5 II 1807 pastor w Kiezmarku, 29 lipca tego roku przyjął świecenia, 2 sierpnia wprowadzony na urząd. W 1813, podczas oblężenia Gdańska zmuszony został przez wojska rosyjskie do opuszczenia parafii. Od 1822 pastor w Koźlinach i superintendent kościołów na Żuławach Gdańskich.
Nie jest znane imię pierwszej żony, 18 X 1796 w kościele Najświętszej Marii Panny ożenił się po raz drugi z Christiną Elizabethą (16 X 1777 Gdańsk – 7 VIII 1842 Koźliny), córką drugiego pastora kościoła św. Barbary Friedricha Christiana Götza, siostrą lekarza Gottfrieda Götza. Ojciec młodo zmarłego Karla Eduarda (1799 – 16 I 1808), Christiana Ernsta?, Agaty, Matyldy Rozalii (zm. 14 II 1869 Borzechowo koło Starogardu Gdańskiego), od 1830 żony pastora steblewskiego Karla Eduarda Gontowskiego (1801 – około 1850) i Henrietty Karoliny Emilii (29 IX 1809 Kiezmark – 10 V 1866 Koźliny), od 1843 żony Carla Richarda Blucke (1816–1893).
Bibliografia:
PAN Biblioteka Gdańska, Oe 4823 4°.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 365.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 103, 112.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 57.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 168.
