FABRICIUS JOHANN EBERHARD, diakon kościoła św. Piotra i Pawła
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN EBERHARD FABRICIUS (1657 Rheda (Rheda-Wiedenbrück, Nadrenia Północna–Westfalia) – 15 II 1725 Gdańsk), kalwinista, diakon kościoła św. Piotra i Pawła. Studiował w Bremie, od 20 IV 1680 w Heidelbergu. W latach 1681–1684 pastor pomocniczy w Gerichtstetten (Badenia–Wirtembergia), 1684–1688 w Eppelsheim (Nadrenia–Palatynat), od 1688 diakon, od 1690 kaznodzieja i inspektor w Kaiserslautern (Nadrenia–Palatynat); w latach 1696–1700 inspektor w Kreuznach (Bad Kreuznach, Nadrenia–Palatynat).
W 1700 powołany, od 1701 diakon gdańskiego kościoła św. Piotra i Pawła. M.in. w 1703 wygłosił kazanie na pogrzebie pastora tegoż kościoła, Emanuela Sostmanna, oraz w 1718 tamtejszego kaznodziei Stephana Woltersa.
Mąż Anny Cathariny, córki pastora w Speyer (Spira, Nadrenia–Palatynat) i Heidelbergu, Andreasa Heinricha Treviranusa (Treviran, 1633 Nassau/Lahn, Hesja –1686 Heidelberg) i Margarethe Heleny Hartung (ur. 1640 Bacharach (Nadrenia–Palatynat)), z którą miał córkę Catharinę Luise (chrzest 3 VIII 1704 w kościele św. Piotra i Pawła), od 8 II 1746 żonę poślubionego tamże kantora tego kościoła, Ernsta Benjamina Steinbrechera (zm. 1787 Drossen (Ośno Lubuskie)), od 1758 kaznodziei w Drossen, po raz drugi żonatego z Johanną Charlottą z domu Kielen.
Bibliografia:
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 26.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 80.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 189, 363.
