HOEPFNER KARL, profesor Technische Hochschule Danzig, senator
| < Poprzednie | Następne > |
KARL AUGUST LUDWIG FRIEDRICH HOEPFNER (19 XI 1880 Langendorf koło Weißenfels (Saksonia-Anhalt) – 14 VI 1945 w Polsce), budowniczy, urbanista, profesor Technische Hochschule (TH) Danzig (THD). Syn właściciela ziemskiego Paula z Böhmenhöfen (Bemowizna) koło Braniewa i Elisabeth z domu Bartels. Po maturze 1899 w Elblągu student inżynierii lądowej na TH Charlottenburg, członek korporacji akademickiej Motiv. Praktykę jako rządowy inżynier budownictwa (Regierungsbauführer; referendarz) w pruskiej służbie cywilnej odbył w Emden, Staßfurt i Kassel. W 1909 zdał egzamin państwowy na architekta rządowego (Regierungsbaumeister; asesor).
W Gdańsku od semestru zimowego 1909/1910 przez dwa semestry był asystentem Ewalda Genzmera w Katedrze Urbanistyki i Inżynierii Miejskiej THD. Od 1910 inspektor urbanizacji w Królewcu z zadaniem sporządzenia planów urbanistycznych dla pasa twierdzy, odkupionego właśnie przez miasto. W semestrze zimowym 1912/1913 mianowany profesorem zwyczajnym Katedry Rozwoju Obszarów Miejskich i Inżynierii Lądowej i Wodnej na Wydziale Inżynierii TH Karlsruhe, kontynuował wykłady swojego poprzednika Reinharda Baumeistra (1833–1917) z rozwoju obszarów miejskich, oczyszczania miast, budowy mostów i fundamentów. Od 1915 do 1918 uczestnik I wojny światowej.
Po wojnie wydał przełomowe podręczniki specjalistyczne Grundbegriffe des Städtebaus (Podstawowe koncepcje rozwoju miast; 2 tomy, 1921/1928), w których kontynuował myśl Baumeistra i nawoływał do planowania urbanistycznego rozwijanego w ujęciu całościowym z uwzględnieniem aspektów projektowych i plasując profil zawodowy urbanisty pomiędzy architektem artystycznym a inżynierem budownictwa. Oprócz pracy jako wykładowca uniwersytecki podejmował się różnych zadań związanych z planowaniem dla społeczności lokalnej i był zaangażowany w założenie w 1924 w Karlsruhe Studiengesellschaft für Automobilstraßenbau (Stufa; Towarzystwo Badawcze Budowy Autostrad).
W Gdańsku ponownie od roku akademickiego 1927/1928, profesor zwyczajny budownictwa miejskiego i drogowego na Wydziale Inżynierii Lądowej THD i jednocześnie kierownik Centrum Badań Budownictwa Drogowego w Prusach Wschodnich. Przejął interdyscyplinarne seminarium dotyczące rozwoju miast, które zostało założone przez Ewalda Genzmera w 1910. Autor m.in. Das Kennliniensystem von Hoepfner-Metzger zur Ermittlung der Beziehungen zwischen Temperatur und Weichheit der bituminösen Bindemittel und zum Vergleich dieser Stoffe untereinander (Układ krzywych charakterystycznych Hoepfnera-Metzgera do wyznaczania zależności pomiędzy temperaturą i miękkością lepiszczy bitumicznych oraz do porównywania tych materiałów między sobą; Berlin, 1938). Od 1 I 1930 członek NSDAP. Od 1933 do 1939 senator ds. budownictwa w Senacie II Wolnego Miasta Gdańska.
Mieszkał przy Uphagenweg 28b (ul. Uphagena). Od 1909 mąż poślubionej w Emden Hedwig (ur. 1885), córki nauczyciela tamtejszego gimnazjum dr. Karla Buchardiego. Ojciec urodzonych w latach 1910–1922 trzech synów i córki.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 988, t. 639–641 (akta osobowe, zespół Technische Hochschule Danzig).
Beiträge und Dokumente zur Geschichte der Technischen Hochschule Danzig 1904–1945, Hannover 1979, s. 139–140.
Berg Eberhard, Höpfner Karl, w: Neue Deutsche Biographie, Bd. 9, 1972, s. 349.
