EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE, prywatna szkoła ogólnokształcąca
| < Poprzednie | Następne > |
EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE (Wyższa Szkoła Średnia dla Dziewcząt [rodziny] Ebert), prywatna szkoła ogólnokształcąca ( szkolnictwo), założona 3 I 1839 przy Hundegasse 36 (ul. Ogarna) przez byłą nauczycielkę miejskiej średniej szkoły dla dziewcząt przy Jopengasse 52 (ul. Piwna; Szkoła Średnia dla Dziewcząt im. Wiktorii), wdowę Louisę Wilhelminę Ebert, z domu Kowalewską (1788 Gdańsk – 2 III 1858 Gdańsk). Zapisy do szkoły Ebert przyjmowała w prywatnym mieszkaniu przy Heumarkt 5 (Targ Sienny), następnie mieszkała w budynku szkoły.
Placówka rozpoczęła działalność od trzech klas wstępnych z szesnastoma uczennicami, by uzyskać status wyższej szkoły średniej dla dziewcząt. W 1839 uczyli w niej: archidiakon kościoła św. Katarzyny Eduard David Schnaase, pastor Albert Theodor Rindfleisch, siostry właścicielki: Friederika Kowalewska (1797–1847) i Julia Theresa Kowalewska (2 VIII 1802 Elbląg – 25 III 1871 Gdańsk), w 1831 nauczycielka w miejskiej szkole średniej dla dziewcząt przy Jopengasse 52, dalej siostry M. Hermann i E. Hermann, E. Breysig, R. Fewson.
Po śmierci Louisy Wilhelminy Ebert właścicielką i kierowniczką szkoły została Julia Theresa Kowalewska. Kolejnymi właścicielami byli: w latach 1871–1886 pastor Eduard David Schnaase, 1887–1900 Anna Mannhardt (czerwiec 1833 – 14 I 1923 Gdańsk), córka pastora menonickiego Jacoba Mannhardta, od 1839 nauczycielka w szkole, pracująca także w placówce, którą kierowała jej siostra Louise Wilhelmine Mannhardt ( Vorbereitungsschule für Knaben und Mädchen), w okresie 1901–1908 pastor Johannes Theodor Hevelcke.
Po 1871 placówka została przeniesiona na Heilige-Geist-Gasse 103 (ul. św. Ducha 67/71), a w 1898 do nowego, wzniesionego dla niej budynku przy Altstädtischer Graben 7/9 (ul. Podwale Staromiejskie). Od 1892 jej kierowniczką była panna Hedwig Petry, doświadczona pedagog, w ostatnich latach działalności – Christine Wiederhold. Po 1886 szkoła miała dziesięć klas dla chłopców i dziewcząt, po 1895 także pomaturalne seminarium nauczycielskie. Z końcem roku szkolnego 1907/1908 z powodów finansowych oraz z uwagi na nowe obowiązki Johannesa Th. Hevelckego (objęcie funkcji pastora w kościele św. Barbary) została zamknięta; budynek sprzedano szkole średniej Anny Medem ( Fischersche Töchterschule).
