BRAUSER ERNST LUDWIG, kaznodzieja kościoła w Wisłoujściu
| < Poprzednie | Następne > |
ERNST LUDWIG BRAUSER (9 VII 1769 Gdańsk – 1 VI 1839 Gdańsk-Wisłoujście), pastor kościoła garnizonowego św. Olafa w Wisłoujściu. W 1785 uczeń Gimnazjum Akademickiego, następnie odbył studia teologiczne w Jenie. Zweryfikowany przez Ministerium Duchowne 27 VI 1797. 19 XII 1808 powołany na pastora kościoła w Letzkau (Leszkowych) na Gdańskich Żuławach, 2 II 1809 przyjął święcenia, 19 marca tego roku objął swój urząd. Od 1 VII 1812 do śmierci był kaznodzieją garnizonu i twierdzy w Wisłoujściu, pastorem kościoła garnizonowego św. Olafa i jednocześnie (odtąd filialnego) kościoła w Osicach (Wossitz), którego podupadła parafia została administracyjnie połączona z wisłoujską, jak i jej duchowni, pozostający do pomocy nowemu administratorowi kaznodzieje: posługujący tam od 7 VIII 1808 do 11 VI 1826 Christoph Heinrich Naumann (11 III 1777 Gdańsk – 18 I 1830 Kiezmark), od 23 XII 1827 do 1834 Adam Emanuel Sadowski i od 1834 do 1858 Gustav Victor, syn burmistrza Friedricha Gottholda Siewerta.
W 1812 zawarł związek małżeński z panną Johanną Charlottą Röll. Po jej śmierci ożenił się ponownie 2 I 1817 z Charlotte Wilhelmine, córką kupca Alexandra Bertholda Wichersa, mieli jedną córkę, Marię Ludewike zamężną Christ. Zmarł na tyfus.
