ŻUŁAWSKA HANNA, malarka, pedagog
| < Poprzednie | Następne > |
HANNA ŻUŁAWSKA, z d. Jasińska (23 XI 1909 Warszawa – 26 XII 1988 Warszawa), malarka, pedagog, uprawiała też techniki plastyki archit. oraz ceramikę artyst. W 1931–34 studiowała w warsz. ASP u Tadeusza Pruszkowskiego i Felicjana S. Kowarskiego, w czasie pobytu w Paryżu (1935–38) u Józefa Pankiewicza. Okupację spędziła w Warszawie, 1944–45 w domu pracy twórczej w Łańcuchowie pod Lublinem, nast. z mężem (od 1938) q Jackiem Żuławskim osiedlili się w Sopocie, wchodząc w skład zespołu założycielskiego uczelni artyst. w Gd. (q ASP). Początkowo zatrudniona w pracowni rysunku wieczornego, od 1948 prowadziła specjalizacyjną pracownię ceramiki, 1964–71 kierowała Katedrą Ceramiki Artystycznej na Wydz. Rzeźby, 1964–66 dziekan tego wydziału, 1971–77 prowadziła pracownię ceramiki artyst. na Wydz. Malarstwa i Rzeźby. W obrazach sztalugowych bliska estetyce koloryzmu malowała gł. kwiaty i pejzaże, także nadmorskie (W porcie, 1947); w okresie socrealizmu próbowała kompozycji tematycznych (Z walk o przyczółek czerniakowski – śmierć Haliny Hertz, 1951), uczestniczyła w tworzeniu zbiorowego obrazu q szkoły sopockiej Manifestacja 1-majowa 1905 r. (1951). Głównie jednak zajmowała się realizacjami w architekturze, wykonała m.in. mozaiki w podcieniach przy Placu Konstytucji oraz kamienic na Rynku Starego Miasta (z J. Żuławskim, nr 2 i 21A) w Warszawie, w Gd. kierowała pracami ceramicznymi przy odbudowie ul. Długiej i Długiego Targu (projektowała m.in. dekoracje kamienic przy ul. Długiej 67, 68, 72, 75, 79 – 83, 85); wykonała też dekoracje w hollu dworca PKP w Gdyni, hali Torwaru w Warszawie, Domu Prasy w Kazimierzu Dolnym, szpitalu w Otwocku. W 1956 w ramach Zakładów Artystyczno-Naukowych gd. PWSSP powołała grupę ceramików do współpracy z przemysłem (Zakłady Przemysłu Terenowegow Elblągu); nazwa dawnej cegielni w Kadynach, gdzie mieściła się ich pracownia, nabrała charakteru ogólnego, określając cechy ceramiki sopockiej, w tym prac artystki: unikatowość, akcentowanie walorów tworzywa, faktury i koloru, stosowanie form zoo- i antropomorficznych (Żyd, Tors, Turoń, Ptak, Syrenoptak).
