OKRĘGOWA IZBA LEKARSKA
< Poprzednie | Następne > |
OKRĘGOWA IZBA LEKARSKA (OIL) od 1945, Gdańsk–►Aniołki, ul. Śniadeckich 33. Obowiązkowa organizacja lekarzy, wydająca prawo do wykonywania praktyki lekarskiej, o uprawnieniach karnych, biorąca udział w konkursach na stanowiska kierownicze w służbie zdrowia, egzaminach specjalistycznych, lekarskim egzaminie państwowym, zajmująca się warunkami pracy i płacy, prowadząca rejestr praktyk prywatnych, opiniująca projekty aktów prawnych dotyczących zdrowia.
W 1945 powstała OIL w Sopocie, skupiając lekarzy z województwa bydgoskiego, gdańskiego, koszalińskiego i szczecińskiego (od 2 VIII 1947 prezesem był Wacław Chrzanowski), od 1 V 1945 warszawskiego. Okręgowa Izba Lekarsko-Dentystyczna posiadała delegaturę w Gdańsku (prezes Leon Pohnke). Na działalność samorządu lekarskiego Ministerstwo Zdrowia zezwoliło 21 XII 1946, tymczasowe władze Izby wybrano w 1948 (województwo gdańskie podlegało poznańskiej Izbie Lekarsko-Dentystycznej, prezes Kajkowski). Zorganizowano Lekarski Instytut Naukowo-Wydawniczy, stomatolodzy 9 V 1948 uchwalili Kodeks Deontologii Lekarsko-Dentystycznej. 18 VII 1950 ustawa Sejmu zlikwidowała obie Izby.
Na powołanie wspólnej dla lekarzy i stomatologów Izby Lekarskiej zezwolono 17 V 1989. Lekarze ogólni i stomatolodzy z Gdańska, Elbląga i Słupska wybrali 18 XI 1989 na czteroletnią kadencję władze OIL (obejmującej także województwo olsztyńskie), tj. radę, komisję rewizyjną, sąd, rzecznika odpowiedzialności zawodowej (zob. ► Julian Stolarczyk). Do władz Naczelnej Rady Lekarskiej (NRL) byli wybierani: Jerzy Umiastowski (17 XII 1999 otrzymał odznaczenie Pro Gloria Medici), prof. ► Edward Witek i Wojciech Grabe. Od stycznia 1990 ukazuje się biuletyn Gdańskiej Okręgowej Izby Lekarskiej. Przy NRL działa Komisja Stomatologiczna.