ELIAS ARTUR MORITZ, fortepianmistrz, mistrz cechowy
| < Poprzednie | Następne > |
ARTUR MORITZ ELIAS (7 I 1862 Gdańsk – 24 IV 1942 Gdańsk), fortepianmistrz, stroiciel, mistrz cechowy. W Gdańsku notowany od około 1887 do 1896 z warsztatem przy Tobiasgasse 2C (ul. Tobiasza; Szpital św. Ducha), w latach 1887–1888 przy Klein-Rammbau 4 (ul. Krosienka), w 1888 przy Halbengasse 4 (ul. Na Piaskach), od 1892 przy Schmiedegasse 26 (ul. Kowalska), od 1896 przy Tobiasgasse 31 (ul. Tobiasza), w 1899 przy Fischmarkt 19 (Targ Rybny), w 1903 przy Goldschmiedegasse 8 (ul. Złotników), w 1913 pod nr 28, w 1921 przy Tobiasgasse 14, w 1935 przy Tischlergasse 21 (ul. Stolarska), w latach 1939–1942 przy Altstädtischer Graben 37 (ul. Podwale Staromiejskie). Mieszkał przy Sandgrube /15 (ul. Rogaczeskiego).
Ożeniony z Emmą Augustą z domu Briczinski (Brozynski) (zm. przed 1942), miał córkę Gertrudę Elisabeth (ur. 27 I 1888) Brozynski (Brożyński?), miał córkę Gertrudę Elisabeth (ur. 27 I 1888 Gdańsk) i syna Arthura Adalberta (ur. 4 X 1889 Gdańsk), instrumentarza, w 1914 mieszkającego w Królewcu przy Tragheimer-Kirchenstraße 8, od 15 VII 1914 męża poślubionej w Gdańsku Pauli Margarety (ur. 13 I 1893 Gdańsk), córki konstruktora maszyn Karla Ferdinanda Wedhorna, zamieszkałego przy Stiftswinkel 18 (ul. Robotnicza) i Selmy Marii z domu Eichmann.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego 1609/318 nr 399 (akt urodzin córki); 1609/347 nr 3178 (akt urodzin syna); 1609/1053 nr 517 (ślub syna); 1609/742 nr 1136.
„Danziger Allgemeine Zeitung“, 1887 nr 276 s. 4; 1889 nr 17515, s. 4.
