BUCHHOLZ MAX, artysta plastyk
| < Poprzednie | Następne > |
MAX BUCHHOLZ (13 II 1878 Legnica – 11 X 1947 Pegnitz (Oberfranken), Niemcy), artysta plastyk. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie i we Wrocławiu. W Gdańsku od 1904, w 1907 prezentował swoje prace na wystawie Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Od 1908 nauczyciel i starszy nauczyciel w klasach artystycznych Państwowej Rzemieślniczej Szkoły Dokształcającej przy An der Großen Mühle 11/13 (ul. Wielkie Młyny).
Zaprojektował pierwsze banknoty i znaczki pocztowe II Wolnego Miasta Gdańska, następnie kolejne znaczki, w 1938 np. serię znaczków z Arthurem Schopenhauerem. Projektował medale, na zlecenie Senatu II WMG w 1927 „Für Rettung aus Lebensgefahr”, w 1928 wielki medal państwowy za specjalne osiągnięcia: „Für besondere Leistungen” (od 1936 z dodaniem symboli nazistowskich), w 1931 medal upamiętniający bractwa w Dworze Artusa: „450 Jahriges Bestehen Der Artusbrüderschaften Danzigz”. Był także od 1927 projektantem winiet ozdobnych blankietów telegramów II WMG, od 1929 tzw. całostek pocztowych (druków–pocztówek z naniesionym już znaczkiem), które ozdabiał wizerunkami słynnych gdańszczan: Jana Heweliusza, Daniela Chodowieckiego, Arthura Schopenhauera. Projektował dyplomy, druki reklamowe i etykiety towarowe, ilustrował gdańską prasę i wydawane w Gdańsku książki. Zajmował się także grafiką i malarstwem, między innymi wykonał dekoracje malarskie dwóch kościołów na Śląsku. W 1940 Paul Angerholm i Ernst Wilhelm opublikowali pracę o jego grafice ilustracyjnej.
W Gdańsku w 1914 mieszkał przy Fahrenheitstraße 10 (ul. Fahrenheita), po ślubie (we Wrocławiu) 4 VII 1914 z Susanne Bechmeier (3 I 1895 Frankfurt nad Odrą – 1955), zamieszkał przy Große Allee 39 (al. Zwycięstwa). Ojciec dwóch synów, poległych podczas II wojny światowej. W lutym 1945 opuścił Gdańsk, osiadł u rodziny żony w Pegnitz.
