OGRÓD STRZELECKI I DOM STRZELECKI IM. FRYDERYKA WILHELMA

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Dom Strzelecki Fryderyka Wilhelma, 1912
Ogród Strzelecki, około 1900

OGRÓD STRZELECKI I DOM STRZELECKI IM. FRIEDRICHA WILHELMA (Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus) przy Promenade 7 (ul. 3 Maja) (bezpośrednio na płd. od byłej q Szkoły Wojennej (ob. Urząd Pracy i wydziały Urzędu Miejskiego przy ul. 3 Maja 9). Ogród zał. przez q Bractwo Strzeleckie św. Jerzego. 4–10 III 1487 Hans Glottau, budowniczy q Dworu Bractwa św. Jerzego, posadził na q Grodzisku 18 lip i 14 dębów, pod którymi ustawiono 3 beczki połączone miedzianymi rurami zbierającymi wodę deszczową, służącą do podlewania. Był to najstarszy gd. ogród publiczny. Do poł. XVI w. własność bractw strzeleckich św. Jerzego i q Bractwa św. Erazma, od 1637 do końca XVIII w. Towarzystwa Strzeleckiego Strzelców z Broni Palnej i Bractwa św. Erazma. Początkowo ogród bez ściśle określonego planu, od XVI w. w charakterystycznym, trapezoidalnym kształcie, w prawie niezmienionej formie funkcjonował do 1945. Służył do ćwiczeń strzeleckich, pocz. z łuku i kuszy, później także z broni palnej, na potrzeby ćwiczeń z bronią palną 1601 zbudowano krytą strzelnicę (Schießbude). Spłonęła 5 VIII 1636, odbudowana i rozbudowana. Miejsce corocznych obchodów święta strzeleckiego, związanego z wyborem władz bractw, latem także jako miejsce spotkań. Znajdowały się tu 3 tory strzeleckie, a przy płn.-wsch. granicy wydłużony ogród dla osób kierujących bractwami, z parterami kwiatowymi, bukszpanem i lawendą, co pozwala domyślać się barok., geometrycznego założenia. Z przodu ogrodu istniała altana, z widokiem na Chaussee (ul. 3 Maja). Zniszczony w czasie wojen napoleońskich, 1818 przejęty w użytkowanie przez q Bractwo Strzeleckie Fryderyka Wilhelma, od 18 X 1848 jego własność.

Według pierwszego pomiaru z 1838 krótszy bok lekko zdeformowanego trapezu ogrodowego założenia graniczył z Chaussee (ul. 3 Maja), od której prowadziły 2 wejścia. Za regularnie obsadzonymi drzewami plantacjami znajdowały się zabudowania m.in. restauracji, bilardu, kręgielni, składów broni, pomieszczeń gosp., tworzących prostokątny dziedziniec. Od płd.-zach. przylegał nieregularnie ukształtowany ogród kwiatowy z wijącymi się ścieżkami (nawiązującymi przebiegiem do tych, jakie tworzono w ogrodach swobodnych w stylu ang.-chiń.). Właściwy Ogród Strzelecki położony był w głębi działki. Składał się z 6 kwater. Na 5. rosły regularnie posadzone drzewa, a poprzez jeden z boskietów przechodziła swobodnie poprowadzona ścieżka. Znajdowało się przy niej 8 zbliżonych do okręgu placyków, ozdobionych przypuszczalnie niskimi klombami kwiatowymi. Od płd. do każdego placyku przylegały letnie altanki. W 1. poł. XIX w. poza zabudowaniami przeznaczonymi do zadań strzeleckich funkcjonowała restauracja, kręgielnia oraz bilard. Jednokondygnacyjny budynek restauracji zbudowany był w konstrukcji szachulcowej. Miał wysoki, dwuspadowy dach z użytkowym poddaszem. Dwa pozostałe budynki, parterowy i dwukondygnacyjny, nakryte były wysokimi, dwuspadowymi dachami, posiadały duże, dzielone na 10 pól okna.

W 1848 zapadła decyzja o budowie na terenie ogrodu domu strzeleckiego, oddanego do użytku 28 VII 1851, zbudowanego przez mistrza murarskiego Daniela Augusta Pasdacha. Miał klasycyzującą, jedenastoosiową fasadę z wysuniętym ryzalitem w części środkowej i trzyosiowy ganek, wsparty na 4 kolumnach, na którym znajdował się taras, zwieńczony metalową balustradą. Na piętrze mieścił 5 sal, w tym dużą widowiskową, o pow. 400 m² (z urządzeniami scenicznymi, garderobą, kanałem dla orkiestry, 4 lożami bocznymi). W kondygnacji dolnej mieściła się restauracja, kawiarnia, pokoje mieszkalne. Od strony Ogrodu przylegała doń obszerna sala teatralno-balowa o wysokich oknach. W 1858 do tylnej elewacji dobudowano taras widokowy na kolumnadzie, umożliwiający obserwację poczynań strzelców.

Od 1870 w ogrodzie znajdowały się 2 fontanny: na kwietniku, w obrębie dawnego ogrodu kwiatowego, oraz pośrodku okrągłego placu za strzelnicą. Rozbudowany 1887, z inicjatywy naczelnika Bractwa Johannesa Krausego (1818 Temeswar, Węgry – 8 X 1892 Gd.) i częściowo jego własnym kosztem. Uporządkowano usytuowanie altanek, rozmieszczając je równo w 3 rzędach wzdłuż zewnętrznych ścieżek. Realizację projektu powierzono zawodowemu ogrodnikowi q Augustowi Lenzowi. Zamiast regularnie obsadzonych boskietów pojawiły się swobodnie poprowadzone ścieżki oraz nieregularne grupy drzew i krzewów. Pozostał tylko 1 tor strzelecki i towarzyszący mu (zachowany ob.) szpaler formowanych lip. Pozostałe 2 tory zamieniono w ścieżki spacerowe, a tor środkowy zamieniono w szeroką aleję. W pobliżu Strzelnicy znajdował się okrągły plac z fontanną, na którym corocznie świętowano wybór nowego „króla kurkowego”. Wokół rosły najstarsze lipy (zniszczone w grudniu 1931 podczas wichury). Na osi alei, pośrodku Ogrodu, urządzono okrągły plac z podium dla orkiestry, tereny wokół z otwartymi altankami należały do tzw. letnich członków Bractwa, którzy w przeciwieństwie do pełnoprawnych członków nie mieli prawa do przedogródków. Dalsza części alei, po obu stronach także otwarte altanki, kończyła się wnęką, z ufundowaną przez Krauzego metalową tarczą strzelecką, zwieńczoną ruchomą figurą. W tylnej części Ogrodu urządzono plac zabaw. W przedniej części ogrodu rozbudowa Domu Strzeleckiego doprowadziła do likwidacji przylegających do ul. 3 Maja plantacji. Na ich miejscu i na terenie dawnego ogrodu kwiatowego urządzono ogród rekreacyjny, przy dobrej pogodzie miejsce codziennych, publicznych koncertów. Postawiono zadaszone podium dla orkiestry oraz kiosk z napojami. Przed Domem Strzeleckim w 5 rzędach posadzono po 5 drzew, tworząc ogródek kawiarniany. Po środku, na małym prostokątnym trawniku umieszczono posąg boga wojny Marsa, sygnowany przez gd. kamieniarza q Krzysztofa Strickiego (Stricke), z datą 1749. Wcześniej stał za zabudowaniami, zwrócony przodem w stronę toru strzelniczego, po wybudowaniu Domu Strzeleckiego (1851) ustawiony został w przedniej części i widoczny był z ulicy. W końcu XIX w. posąg uchodził za figurę wielkiego mistrza krzyż. Winrycha von Kniprode. Poza rzeźbą Marsa teren ogrodu zdobiło 7 innych posągów (w tym 5 figur antycznych bogiń zamówionych 1893). W 1889, dla upamiętnienia zasług Johannesa Krausego, ustawiono koryncką kolumnę z poświęconym mu napisem, z orłem z piaskowca na szczycie (zapewne – jak kamienne kule flankujące wejście do budynku – pochodzącego z rozbieranych w tym czasie fortyfikacji miejskich).

W 1912 dokonano kolejnej przebudowy Domu Strzeleckiego, z neobarokowym wystrojem i przednią elewacją przysuniętą w stronę ob. ul. 3 Maja. Przed 9-osiową elewacją frontową, na całej długości, dobudowano dużą werandę, na której znajdował się taras. Między werandą a ulicą utworzono kolejny taras. Znalazły w nim miejsce: restauracja, reprezentacyjna sala balowo-koncertowa i liczne pomieszczenia klubowo-rekreacyjne. Posąg Marsa umieszczono na tarasie. W czasie i w. świat. pełnił funkcje lazaretu wojs. (q Państwowa Opera Bałtycka. Budynek), 1945 ponownie pełnił funkcję szpitala polowego, część pomieszczeń i ogród służyły jako miejsce pobytu ewakuowanych. Dom Strzelecki uległ zniszczeniu podczas nalotu samolotów radz. na Gd. 26 i 1945 (q naloty bombowe podczas II w. świat.). Po rozebraniu ruin, teren zaniedbanego ogrodu przeznaczono na potrzeby więzienia (q Areszt Śledczy) i Komendy MO, ob. Policji (garaże na końcu ul. Kurkowej). Po 1991 urządzono także niewielkie targowisko i postawiono barak, służący ob. potrzebom ośrodka dla uzależnionej młodzieży Monar, ob. teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową. Zob. też q bractwa strzeleckie. KR

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania