SPEIMANN JOHANN, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN SPEIMANN (Speymann; 20 XI 1563 Gdańsk – 3 IX 1625 Gdańsk), kupiec, urzędnik, kolekcjoner. Syn przybyłego ok. 1552 do Gd. z Orsoy nad Renem (z księstwa Kleve) kupca Hilgera (zm. 9 IV 1569 Gd.), ożenionego z Anną, córką gd. burmistrza q Johanna Brandesa. Po naukach w Gd. studiował w Kr. (1580), Królewcu (1584), Heidelbergu (1587), Padwie (1588–89), Pizie (1591) i Sienie (1591). Po powrocie do Gd. trudnił się handlem zbożem, pływając m.in. do Italii, gdzie za pomoc podczas klęski głodu otrzymał szlachectwo od papieża Klemensa VIII, od tego czasu dołączał do nazwiska formułę „von der Speie”. W 1601–03 ławnik, 1603–13 rajca (1609 wybrany na scholara, q Kolegium Szkolne), 1612–25 burmistrz, 1618 burgrabia. Jeden z projektodawców budowy q Fontanny Neptuna, zlecił przebudowanie zachowanej ob. fasady q Dworu Artusa, współinicjator budowy q Wielkiej Zbrojowni, q Złotej Bramy i renes. wyposażenia q Ratusza Głównego Miasta. Otaczał opieką gd. budowniczych (zapewniając godziwe warunki życia i opiekę med.), jako czuwający nad gd. oświatą podniósł płace nauczycielom szkół parafialnych i dbał o zaopatrzenie szkolnych bibl. Od 1601 właściciel kamienicy przy Langer Markt 41 (Długi Targ), którą przebudował w tzw. Złotą Kamieniczkę. Właściciel bogatego księgozbioru i dzieł sztuki. Pochowany w q kośc. NMP. Jedyny syn Johann zmarł w dzieciństwie.
