SCHICHAU FERDINAND, właściciel stoczni
| < Poprzednie | Następne > |
FERDINAND SCHICHAU (30 I 1814 Elbląg – 23 I 1896 Elbląg), przemysłowiec, konstruktor maszyn, gł. parowych. Syn Jacoba, Holendra osiadłego w Elblągu, mosiężnika. Początkowo uczył się w Elblągu mechaniki i ślusarstwa, nast. w szkole przem. uzyskał uprawnienia czeladnicze. W 1832–35 studiował w Królewskim Instytucie Przemysłowym w Berlinie, ukończył go z wyróżnieniem. Od 1835 odbywał praktyki w fabrykach budowy maszyn w Niemczech i Anglii. Dzięki pożyczce ojca 4 X 1837 założył w Elblągu warsztat budowy maszyn, zatrudniający 8 robotników. W 1840 powstała tam pierwsza maszyna parowa do napędu pierwszego parowca zbudowanego całkowicie w Prusach „James Watt”. Założył nast. stocznię (1855 pierwszy niem. statek o napędzie śrubowym, parowiec „Borussia”), fabrykę lokomotyw i kotłów parowych (1870). Przejmował upadające elbląskie zakłady (m.in. 1872 stocznię braci Mitzlaffów, 1874 fabrykę wagonów Hambruch, Vollbaum & Co.). Ze względu na brak bezpośredniego dostępu do morza mógł budować w Elblągu tylko niewielkie jednostki (w tym okręty wojenne, torpedowce), po dłuższych staraniach w 1889 uzyskał zgodę władz adm. i wojsk. na budowę w Gd. stoczni, mogącej produkować duże, pełnomorskie statki i okręty (q Stocznia Schichaua). Druga filia zakładów znajdowała się w portowej Piławie (Pilau).
