MUZALEWSCY JANINA I PIOTR, konserwatorzy zabytków
| < Poprzednie | Następne > |
MUZALEWSCY JANINA I PIOTR, małżeństwo konserwatorów zabytków.
Janina (4 V 1935 Gdynia – 4 X 1992 Gdańsk), córka Zofii z domu Marx (1909–1939) oraz kapitana żeglugi wielkiej Jana Romualda Nałęcz-Ćwiklińskiego (6 II 1901 Horodenka – 20 VI 1976 Malaga, Hiszpania), uczestnika obrony Lwowa w 1918, w 1939 kapitana statku pasażerskiego „Warszawa”, a następnie transatlantyku „Batory” (30 IV 1946 wprowadził go do Gdyni). Wobec nasilającego się zainteresowania Służby Bezpieczeństwa ojciec w 1953 opuścił „Batorego”, prosząc o azyl w Londynie. Rodzinę wysiedlono z Gdyni i szykanowano. Janina zdążyła ukończyć szkołę podstawową jeszcze w Gdyni, do szkoły średniej uczęszczała już w Wiśle, w latach 1958–1962 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku konserwacja zabytków. W latach 1962–1992 pracowała jako konserwator zabytków w Gdańsku w Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków.
Piotr (ur. 7 III 1940 Chełmża), syn Walerii z domu Jagielskiej (1910–1992), farmaceutki pracującej w toruńskiej Aptece pod Lwem, i Józefa (1908–1979), prawnika, sędziego i prokuratora. Edukację podstawową i średnią ukończył w Toruniu, w latach 1957–1963 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku konserwacja zabytków, podobnie jak Janina, z którą ożenił się podczas studiów. W latach 1963–1995 był, tak jak żona, pracownikiem konserwacji zabytków w Gdańsku.
Oboje zajmowali się konserwacją przede wszystkim dzieł malarstwa, rzeźby polichromowanej oraz fresków. Początkowo pracowali w zespołach konserwatorskich, następnie prowadzili wiele prac samodzielnie lub wspólnie. Uczestniczyli w konserwacji ołtarzy kościoła w Boppard i katedry w Trewirze (1979), wystroju sal audiencyjnej, jadalnianej, muzycznej i reprezentacyjnej klatki schodowej w pałacu w Brühl (1978, 1980–1982) oraz sali tronowej Zamku Królewskiego w Warszawie (1979).
Mieli córkę Joannę (ur. 1968).
