DUCHACY
Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Redakcja techniczna (dyskusja | edycje) z dnia 18:47, 20 lis 2012
| < Poprzednie | Następne > |
DUCHACY, Zakon św. Ducha, zał. w 1175 przez bł. Gwidona z Montpellier, powołany do pracy w szpitalach i przytułkach dla porzuconych dzieci i ubogich. W Polsce od 1220 do 1783 (kasata prowincji), w Kościele powszechnym zaniknął 1873. Odtąd przetrwała jedynie żeńska gałąź zakonu, q duchaczki. W 1986 narodziła się idea odrodzenia zakonu przy q sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Matemblewie. W 2003 powstało tam kleryckie Towarzystwo Ducha Świętego, w 2009 kanonicznie zatwierdzone przez abp. q Sławoja Leszka Głódzia jako nowicjat odnowionego zakonu. Znakiem charakterystycznym duchaków jest krzyż z 2 poziomymi belkami.
