FABIANI-MADEYSKA IRENA ZOFIA, historyk, bibliotekarka
| < Poprzednie | Następne > |
IRENA ZOFIA FABIANI-MADEYSKA (11 V 1911 Warszawa – 21 XII 1990 Gdańsk), historyk, bibliotekarz. Córka Wacława Fabiani (9 IX 1877 Piotrków Trybunalski – 30 VI 1950 Łódź) i Matyldy z domu Wasiewicz (28 XII 1877 – 22 I 1940). Po maturze w gimnazjum humanistycznym w latach 1929–1933 studiowała historię na UW. Od 1935 w Gdyni; pracowała w bibliotece Instytutu Bałtyckiego, od 1938 kierownik biblioteki Urzędu Morskiego. Podczas II wojny światowej wysiedlona przez Niemców, mieszkała w Warszawie i Krakowie.
Od 22 V 1945 w Gdańsku, od 1 II 1946 pracownik Biblioteki Miejskiej (następnie Biblioteki Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk), kustosz. Brała udział w rewindykacji rozproszonych w 1945 zbiorów biblioteki, kierowała Działem Czasopism, od 1950 Działem Rękopisów; wraz z Marianem Pelczarem od 1947 zajmowała się wydawnictwami biblioteki i Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki (w tym między innymi „Rocznika Gdańskiego”). Po przejęciu 1955 Biblioteki Miejskiej przez Polską Akademię Nauk pomysłodawczyni nazwy (zatwierdzonej w 1957): Biblioteka Gdańska PAN. Od 1963 do emerytury w 1971 pracownik Instytutu Badań Literackich w Warszawie.
Autorka prac: Kilka dat z życia Hondiusza (1954), Odwiedziny Gdańska w XIX wieku (1957), Gdzie rezydowali w Gdańsku królowie polscy (1976), Fundator Biblioteki Gdańskiej 1596 Jan Bernard Bonifacio markiz Orii (1991 i 1995). Była żoną Tadeusza Madeyskiego, urzędnika, rozstrzelanego 11 XI 1939 w Piaśnicy. Pochowana na Cmentarzu Północnym w Warszawie.
