ORACKI TADEUSZ, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
TADEUSZ ORACKI (23 XII 1930 Warszawa), profesor Uniwersytetu Gdańskiego. Ojciec, uczestnik ruchu oporu, zginął w obozie koncentracyjnym, po powstaniu warszawskim, z matką i siostrą, wywieziony został do obozu pracy przymusowej w Saksonii. Po wyzwoleniu zamieszkał w Ostródzie, gdzie ukończył gimnazjum. Studiował polonistykę w gdańskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej i na uniwersytecie w Toruniu. Pracował jako nauczyciel i bibliotekarz w Szczytnie i Ostródzie (1953–1970), kierował Stacją Naukową Mazowieckiego Ośrodka Badań Naukowych w Mławie (1970–1975). Od 1970 doktor na podstawie rozprawy Recepcja w Polsce twórczości laureatów literackiej nagrody Nobla w latach 1901–1968. Na przykładzie literatury niemieckiej, szwajcarskiej
i literatur skandynawskich oraz adiunkt w Instytucie Filologii Polskiej UG. Od 1975 na stałe w Gdańsku. Od 1989 profesor historii literatury i kultury, folklorysta, biograf.
Autor między innymi Poezja ludowa Warmii i Mazur: antologia (1957), Rozmówiłbym kamień… Z dziejów literatury ludowej oraz piśmiennictwa regionalnego Warmii i Mazur w XIX i XX w. (1976), Mądrzejszy Mazur niż diabeł. Zbiór przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich z terenu Warmii i Mazur (1977), Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX w. (1983), Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII w. (tomy 1–2, 1984, 1988), Blaski i cienie sztokholmskich laurów. Wokół literackich Nagród Nobla 1901–2000 (2003), Reymont w świecie. Bibliografia przekładów wydanych w latach 1900–2000 (2005), Wielkopolanie i Pomorzanie w Towarzystwie Tatrzańskim w latach 1874–1920 (2010). Autor wydawanej własnym nakładem serii „Scientia et Veritas”.
W latach 1956–1958 był współzałożycielem i prezesem Klubu Młodej Inteligencji w Ostródzie i członkiem zarządu Towarzystwa Miłośników Ziemi Ostródzkiej. Od 1985 do 1991 był członkiem Rady Naukowej Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, w 1987–1990 Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN. Członek Towarzystwa Naukowego im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Nautologicznego. W latach 1980–1990 był członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, złotą odznaką „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”.
