BASZTY

< Poprzednie

Następne >

Baszty Dominikańska (na pierwszym planie) i Jacek, 1894

Plik:Baszta Wielka Stągiew na Wyspie Spichrzów .JPG

Baszta Wielka Stągiew na Wyspie Spichrzów

Plik:Baszta Kotwiczników, widok od strony Motławy, 1926 .JPG

Baszta Kotwiczników, widok od strony Motławy, 1926

BASZTY. W linii q murów obronnych q Głównego Miasta Gd., powstających od 1343, w końcu XV w. istniało co najmniej 25 baszt. We wznoszonych od 2. poł. XV w. q fortyfikacjach q Starego Miasta Gd. i q Starego Przedmieścia było ich, odpowiednio, nie więcej niż 12 i ok. 5. Początkowo budowane jako prostokątne występy w murze, wysunięte 3 ścianami przed jego linię na 1,5–4 m; dł. rzutu wynosiła 9–16 m. Od wewnątrz (po stronie miasta) nie wszystkie zostały zabudowane ścianami (np. Latarniana, q Narożna). Wysokość była równa lub niewiele wyższa niż sąsiednich odcinków muru i prawdopodobnie, tak jak mury, b. zwieńczono blankami. Wedle (niezrealizowanych) planów wzniesienia w 1384 baszty przy klasztorze q dominikanów 3 ściany wysunięte przed futrynę muru miały mieć grubość 10 cegieł każda, czwarta ściana, od strony miasta, grubość 7 cegieł. Z pierwszego okresu pochodzą dolne części 4 b. zachowanych ob.: Browarnej, Narożnej, Latarnianej i Na Podmurzu. Zapewne jeszcze w 3. ćwierci XIV w., wraz z budową muru niskiego Głównego Miasta, rozpoczęto ich podwyższanie i nakrywanie dachami. Od końca XV w. niektóre po raz kolejny przebudowano (Narożna, Kurkowa), część wybudowano na nowo (q Jacek i q Słomiana), zaopatrując w ścięte narożniki pozwalające zwiększyć zasięg ostrzału przedpola. Od strony miasta zamknięte już były ścianą ozdabianą – układaną najczęściej w romby – mocno wypaloną cegłą, tzw. zendrówką (Latarniana, Jacek, Słomiana), lub ostrołukowo zakończonymi wnękami (Narożna). Powstające od poł. XV w. miały formę walca, niekiedy ściętego (q Łabędź, Dominikańska, q Biała, q Pod Zrębem, Pod Ciemną Gwiazdą), nakryte były stożkowatymi dachami ceramicznymi. Dostosowano je do broni palnej, a nawet lekkich dział, wymieniając niekiedy drewniane stropy ostatnich kondygnacji na sklepienia ceglane (Pod Zrębem). Aby zwiększyć potencjał obronny, w górnych kondygnacjach umieszczano również szkieletowe ganki, zwane machikułami (Jacek, Pod Zrębem, św. Bartłomieja).

Od 2. poł. XVI w., w efekcie rozbudowywania fortyfikacji nowożytnych, straciły charakter obronny. Część z nich, gł. na Starym Mieście (Kandelera, św. Bartłomieja) i Starym Przedmieściu (Kocia), rozebrano, część adaptowano na magazyny prochowe (np. Pod Ciemną Gwiazdą, Nowa). Na Głównym Mieście zachowały się prawie w całości (w XVII w. rozebrano jedynie Łazienną i Podkołodziejską oraz 3 baszty Podgarbarskie), adaptowane do innych funkcji lub obudowywane domami. Niektóre wykorzystywano jako budynki mieszkalne (np. Schultza, Browarna, Latarniana), inne jako magazyny (np. Narożna, Słomiana). Dzięki temu większość b. Głównego Miasta przetrwała do 2. poł. XIX w. Na skutek rozwoju zabudowy miejskiej i komunikacji rozebrane zostały w całości lub częściowo b. Schultza, Klasztorna, Mała, Dominikańska, Kurkowa, Studzienna. Spośród nielicznych zachowanych jeszcze na Starym Mieście i Starym Przedmieściu zlikwidowano wówczas: Pod Ciemną Gwiazdą i Nową. W 1945 większość ocalała, grube mury zewnętrzne oparły się pożarom, uległy im jednak dachy i wnętrza. Zniszczenie zabudowy mieszkalnej wokół nich spowodowało, że część b. pojawiła się na nowo w krajobrazie miasta (Słomiana, Łabędź). Zachowało się 12 b.: Łabędź, Jacek, Na Podmurzu, Kotwiczników, Latarniana, Słomiana, Studzienna, Narożna, Schultza, Browarna, Biała i w ruinie (od pocz. lat 80. XX w.) Pod Zrębem, stanowiąc bardzo ciekawy zabytek śrdw. sztuki obronnej. GS

Baszty
Nazwa	Data powstania	Forma	Lokalizacja	Uwagi
Główne Miasto
Browarna*	poł. XIV w.	prostokątna	w płd. ciągu muru wysokiego	odbudowana od podstaw, ob. w zespole Dworu Miejskiego – Dom Harcerza
Dominikańska (do ok. 1741 Kiek in de Kök – „Patrz do Kuchni”, następnie Mönchenturm, w XIX w. Blumentopf – „Donica”)	2. poł. XV w.	okrągła	w płn. ciągu muru wysokiego	rozebrana 1897; pol. nazwa ahistoryczna, stworzona po 1945
Jacek (od ok. 1741 Kiek in de Kök – „Patrz do Kuchni”)	koniec XIV w. (po 1384) / pocz. XV w.	ośmiokątna	na styku płn. i zach. ciągu muru wysokiego	pol. nazwa ahistoryczna, stworzona po 1945
Katowska (Häkerturm)	poł. XIV w.	prostokątna	w płn. ciągu muru wysokiego
Klasztorna (Klosterturm)	1384–1389	kwadratowa	w płn. ciągu muru wysokiego	pełniła także funkcję danskera (ubikacji) klasztoru dominikanów, rozebrana 1848
Kotwiczników (Ankerschmiedeturm)	pocz. XV w.	kwadratowa	w płd.-wsch. narożniku muru wysokiego	Brama Kotwiczników
Kurkowa	poł. XIV w.	prostokątna ze ściętymi narożnikami	w zach. ciągu muru wysokiego	rozebrana 1902, relikty zachowane w murze przy Dworze Bractwa św. Jerzego
Latarniana (Wehrturm in der Laternengasse)	poł. XIV w.	prostokątna	w zach. ciągu muru wysokiego	pol. nazwa ahistoryczna, stworzona po 1945; zachowana w ruinie, pierwotna forma bez ściany od strony miasta, przewidziana do odbudowy jako ekspozycja śrdw. fortyfikacji miejskich
Łabędź (Schwanturm)	pocz. XV w. / 3. ćwierć XV w. / pocz. XVI w.	okrągła ze ściętą ścianą od strony miasta	na wsch. zakończeniu płn. ciągu muru wysokiego	pierwotnie baszta podzamcza, nazywana Rybacką (Fischturm)
Łazienna	poł. XIV w.		w zach. ciągu muru wysokiego	zburzona w pocz. XVII w. w związku z budową Wielkiej Zbrojowni
Mała	2. poł. XV w.	okrągła, ścięta od strony muru wysokiego	na styku płd. i zach. ciągu muru niskiego, przed Basztą Narożną	rozebrana 1886, jej rzut powtarza taras w płd.-wsch. narożniku Dworu Miejskiego
Narożna (Eckturm am Stadthof)	1343 / poł. XIV w.	prostokątna ze ściętymi narożnikami	na styku płd. i zach. ciągu muru wysokiego
Na Podmurzu	poł. XIV w. / pocz. XV w.	prostokątna	w zach. ciągu muru wysokiego	w pocz. XV w. otrzymała przybudówkę ze ściętym narożnikiem od strony Bramy Szerokiej
Na Zamurzu	poł. XIV w.	prostokątna	w płd. ciągu muru wysokiego	na zach. od Bramy na Zbytkach
Podkołodziejska	poł. XIV w.		w zach. ciągu muru wysokiego	rozebrana 1636 w związku z budową Starej Apteki
Przy Podgarbarach	poł. XIV w.		w zach. ciągu muru wysokiego, na płd. od Bramy Złotej	na tym odcinku muru znajdowały się 3 baszty, które przestały istnieć w 1. poł. XVII w.
przy ul. Służebnej	poł. XIV w.		w płd. ciągu muru wysokiego	hipotetyczne 2 baszty przy ul. Służebnej
przy ul. Za Murami	poł. XIV w.		w płd. ciągu muru wysokiego	hipotetyczne 2 baszty przy ul. Za Murami
tzw. Johanna Carla Schultza	poł. XIV w.	prostokątna	w płd. ciągu muru wysokiego	odbudowana od podstaw, ob. w zespole Dworu Miejskiego – Dom Harcerza
Słomiana (Strohturm)	koniec XIV / pocz. XV w.	ośmiokątna	w zach. ciągu muru wysokiego
Studzienna	koniec XIV w.	prostokątna	w zach. ciągu muru wysokiego	rozebrana w 1902, częściowo odtworzona w latach 50. XX w.; w przyziemiu odkryto studnię – stąd ahistoryczna pol. nazwa

Baszty cd.
Nazwa	Data powstania	Forma	Lokalizacja	Uwagi
Stare Miasto
Kandelera (Kandelersturm)	1483	okrągła	w zach. ciągu muru	zwieńczona machikułami, rozebrana w 2. ćwierci XVI w.
Nad Rowem	3. ćwierć XV w. (?)	okrągła	w płn.-zach. ciągu muru	2 baszty między bramami św. Elżbiety i Bożego Ciała, pol. nazwa ahistoryczna
Pod Ciemną Gwiazdą (Turm Finsterstern)	3. ćwierć XV w.	okrągła ze ściętą ścianą od strony miasta	w płn.-wsch. narożniku muru	w większości rozebrana 1625–1626, ostatecznie pod koniec XIX w.
Pośrednia (Mittelturm)	3. ćwierć XV w.	okrągła	w zach. ciągu muru	zwieńczona machikułami, rozebrana w 2. ćwierci XVI w.
Półksiężyc Targu Węglowego (Halbmond)	3. ćwierć XV w. (?)	okrągła	na styku z zach. fosą Głównego Miasta	forma zbliżona do Baszty Dominikańskiej, rozebrany ok. 1636–1639
Prochowa	1. poł. XIV w. (?) / poł. XV w.	kwadratowa		wybudowana jako baszta podzamcza płn.
przy Targu Drzewnym	3. ćwierć XV w. (?)		w zach. ciągu muru	nienazwana, najprawdopodobniej prostokątna baszta między Półksiężycem Targu Węglowego a Bramą Drzewną
św. Bartłomieja	3. ćwierć XV w.	okrągła	w płn. ciągu muru	zwieńczona machikułami, rozebrana 1628
św. Jakuba	3. ćwierć XV w.	okrągła	w płn. ciągu muru	być może nigdy nieukończona, rozebrana 1628
Stare Przedmieście
Biała (Weißer Turm)	1460–1461	okrągła ze ściętą ścianą od strony miasta	w płd. ciągu murów	przy Bramie Nowej
Kocia	3. ćwierć XV w.		w zach. ciągu murów
Nowa (Neuer Turm)	3. ćwierć XV w.	okrągła	w płd.-zach. narożniku murów	zwieńczona machikułami, w pocz. XVII w. zasypana przy budowie bastionu Wijbego, stanowiła jego magazyn prochowy, rozebrana 1895–1897
Pod Zrębem (Trumpfturm)	1487	okrągła ze ściętą ścianą od strony miasta	stanowiła wsch. zakończenie płd. ciągu murów	zachowana w ruinie, zawaliła się w 1975–1982

• Tłustym drukiem opisano baszty istniejące.

GS