STYPENDIUM HUMBOLDTA
< Poprzednie | Następne > |
STYPENDIUM HUMBOLDTA (Das Humboldt-Stipendium), utworzone 14 IX 1869 przez zarząd Towarzystwa Przyrodniczego w 100-lecie urodzin Aleksandra Humboldta (1769–1859), niemieckiego podróżnika i uczonego, przyrodnika, twórcy nowożytnej geografii i geografii roślin. Był członkiem honorowym towarzystwa; tytuł otrzymał w dniu swoich 71. urodzin 14 IX 1840, podczas pobytu (na zaproszenie Towarzystwa Przyrodniczego) w Gdańsku i Sopocie (gdzie wydano na jego cześć uroczysty bankiet).
Stypendium miały otrzymywać osoby pragnące poszerzyć wiedzę przyrodniczą poprzez studia uniwersyteckie lub podróże badawcze. Zgodnie ze statutem z 19 III 1873 miało ono wynosić 150 marek niemieckich. Fundusze pochodziły z odsetek od zgromadzonego na ten cel kapitału. W 1869 wynosił on 510 marek, w 1890 wzrósł do 9053 marek. Pierwsze stypendium przyznano w 1872, do 1921 skorzystało z niego tylko kilkanaście osób, zlikwidowane ze względu na brak dalszych funduszy. Dwukrotnym stypendysta był Konrad Waldemar Lakowitz.