PRESSDING NATHANIEL I, złotnik

< Poprzednie

Następne >

Nathaniel Pressding, kufel
z Bachusem i Amorem, srebro, częściowo złocone, 1658–1670

Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk

Partner redakcji

NATHANIEL PRESSDING I (Pröbsting, Presting, Prästing) (zm. 1670 Gdańsk), złotnik. Syn Johanna Pressdinga (pochowany 4 III 1652 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP). W 1656 otrzymał obywatelstwo miejskie. W 1658 został mistrzem, majstersztyk wykonując u Johanna Georga Schmidta. Używał znaków warsztatowych złożonych z wiązanego monogramu NP w trzech wariantach: w polu zbliżonym do owalu, w obrysie liter oraz w czteroliściu z trójkątnymi wypustkami. Z jego dorobku wymienić można nieliczne sprzęty sakralne: dzban chrzcielny (dawniej kościół św. Piotra i Pawła w Gdańsku), dzban liturgiczny (dawniej Marynowy), oraz świeckie, takie jak kubki, flasze, czarki i kilkanaście okazałych kufli, wśród nich naczynie wykonane z okazji ślubu Johanna Petera Titiusa, profesora Gimnazjum Akademickiego (Polska, zbiory prywatne).

7 VII 1658 ożenił się w kościele NMP z Marią (1624 – 1679), córką złotnika Lucasa Schnittera (starszego cechu złotników w 1639), wdową po złotniku Michaelu Johnie. Ojciec Nathaniela II i Cathariny Elisabeth, żony Andreasa Mackensena II. Pochowany w kościele NMP, po jego śmierci warsztat prowadziła wdowa.

Zob. też złotnictwo. AFR