GŁOWICA, wzniesienie
< Poprzednie | Następne > |
GŁOWICA, zwana także – na wzór znanego szczytu w Alpach – Wzgórzem Trzech Panów (Dreiherrenspitze). Najwyższe wzniesienie strefy krawędziowej Wysoczyzny Gdańskiej, w kompleksie lasów oliwskich, na skraju Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego; 122 m n.p.m.
Na zboczach Głowicy znajdowały się ogrody leżącego u jej podnóża Dworu III ( dwory oliwskie). Po zachodniej stronie Głowicy biegnie tzw. Szwedzka Grobla (Schwedendamm), stary leśny trakt łączący Oliwę z Matarnią, którym w 1626 roku oddziały szwedzkie feldmarszałka Hermana Wrangla podeszły pod klasztor cystersów w Oliwie i splądrowały go.
W latach 50. XX wieku na szczycie Głowicy zbudowano istniejącą i obecnie kilkunastometrowej wysokości stalową wieżę (tzw. nabieżnikową), wskazującą nocą kierunek nalotu na pas startowy ówczesnego lotniska we Wrzeszczu. W roku 2009 zapadła decyzja władz miasta o rozebraniu wieży, wstrzymana wskutek protestów miłośników zabytków. Przez Gdańsk prowadzi zielony szlak turystyczny zwany skarszewskim.