SZKOŁA POWSZECHNA GDAŃSKIEJ MACIERZY SZKOLNEJ IM. JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Dyrektor Kazimierz Majrokiewicz (drugi od prawej w rzędzie stojącym) jeszcze w gronie nauczycieli Gimnazjum Polskiego, 1923
Dyrektor Roman Truszczyński, 1933

SZKOŁA POWSZECHNA GDAŃSKIEJ MACIERZY SZKOLNEJ IM. JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO, pierwsza, siedmioklasowa polska szkoła powszechna dla dzieci obywateli polskich w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG). Powołana z uwagi na odmowę przez Senat WMGzgody na powstanie szkół senackich dla dzieci obywateli polskich. Otwarta 10 V 1927 z klasami I i II, poświęcona przez ks. Leona Miszewskiego. Organizatorem i pierwszym dyrektorem był Wiktor Pozorski (1903–1992, zob. SP nr 58), nauczyciel szkoły powszechnej z Łasina, następnie dyrektorami byli: w roku szkolny 1928/1929 Roman Truszczyński, od sierpnia 1929 Kazimierz Majorkiewicz, po nim Stefan Balcer i Franciszek Chruścielewski.

Początkowo mieściła w baraku na boisku Gimnazjum Polskiego, z którego wypożyczono potrzebny sprzęt. Opłata wynosiła początkowo cztery guldeny miesięcznie, od 1 IV 1930 została zniesiona. Realizowano program szkoły polskiej, z dodatkowymi czterema godzinami języka niemieckiego od II klasy poczynając.

W kwietniu 1928 (po zakończeniu roku szkolnego) przeniesiona do Domu Polskiego przy Wallgasse 16. Od roku szkolnego 1928/1929 już z III klasą. Początkowo zakładano przejście uczniów po zakończonej klasie III do Gimnazjum Polskiego, wobec zgłoszenia takiej chęci przez tylko około połowę uczniów, w roku szkolnym 1930/1931 powołano klasy IV i V. Uczniów po raz pierwszy wysłano też wówczas na czterotygodniowe, letnie wakacje do Polski. W roku szkolnym 1932/1933 przybyła klasa VI, w roku 1933/1934 klasa VII. Od września 1933 przyjmowano do szkoły także dzieci Polaków mających gdańskie obywatelstwo. W 1937 było w sumie 12 oddziałów w klasach I-VII, w końcu tego roku na 460 uczniów obywatelstwo polskie miało 344, gdańskie 115, jedno dziecko obywatelstwo inne. Wraz z rozwojem szkoły wzrastała też liczba zatrudnionych nauczycieli: od jednego w roku szkolnym 1927/1928, do 18 w roku szkolnym 1936/1937.

Szkoła posiadała swoje filie: w Nowym Porcie, otwarta 6 V 1929 (wówczas 25 uczniów, w roku szkolnym 1936/1937 – 63 uczniów); początkowo tylko klasy I i II, od roku szkolnego 1937/1938 przekształcona w szkołę rozwojową, w przywołanym roku jeszcze czteroletnią; we Wrzeszczu, dla klas I-II, w domu Bratniej Pomocy przy Heeresanger (al. Legionów), uruchomiona 2 VI 1930 (wówczas 20 uczniów), zlikwidowana z końcem roku szkolnego 1936/1937 (wówczas 32 uczniów); w Sopocie przy ul. Parkowej 18, dla klas I i II, otwarta 3 XII 1930 (wówczas siedmioro uczniów, w roku szkolnym 1936/1937 – 38).

Nauczyciele i uczniowie Szkoły Powszechnej im Józefa Piłsudskiego w Gdańsku
1927/1928 1 nauczyciel, rozpoczynało 25 uczniów, kończyło 45 (klasy I i II)
1928/1929 2 nauczycieli, rozpoczynało 59, kończyło 73 (klasy I, II i III)
1929/1930 3 nauczycieli, rozpoczynało 80 uczniów, kończyło 100 (klasy I, II, III)
1930/1931 5 nauczycieli, rozpoczynało 125 uczniów, kończyło 180 (klasy I, II, dwie III, IV, V)
1931/1932 8 nauczycieli, rozpoczynało 250 uczniów, kończyło 280 (klasy I, II, dwie III, IV. V)
1932/1933 9 nauczycieli, rozpoczynało 255 uczniów, kończyło 285 (klasy dwie I, dwie II, dwie III, IV, V, VI)
1933/1934 11 nauczycieli, rozpoczynało 319 uczniów, kończyło 356 (klasy dwie I, dwie II, dwie III, IV, V, VI, VII)
1934/1935 12 nauczycieli, rozpoczynało 393 uczniów, kończyło 403 (klasy dwie I, dwie II, dwie III, dwie IV, V, VI, VII)
1935/1936 13 nauczycieli, rozpoczynało 415 uczniów, kończyło 455 (klasy dwie I, dwie II, dwie III, dwie IV, dwie V, VI, VII)
1936/1937 18 nauczycieli, rozpoczynało 466 uczniów, kończyło 476 (klasy dwie I, dwie II, dwie III, dwie IV, dwie V, VI, VII)
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania