WOJNOWO
| < Poprzednie | Następne > |
WOJNOWO (Günthershof, obecna nazwa od 1949), obecnie w większości nazwa ahistorycznie rozciągnięta na część Przymorza, między Potokiem Oliwskim od północy, ul. Chłopską od wschodu, ul. Piastowską od południa i torami Szybka Kolej Miejska od zachodu. Historyczny obszar zlokalizowany był na północ od Potoku Oliwskiego, w rejonie obecnej ul. Pomorskiej 98, czyli na obecnej Żabiance.
Od końca XII wieku własność opactwa cystersów w Oliwie. W 1591 roku w dzierżawie wójta oliwskiego Hansa Doringa, który wzniósł tu tzw. Młyn IV ( młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami) przy obecnej ul. Pomorskiej 94. Posiadane przez niego grunty znajdowały się po obu stronach Potoku Oliwskiego i sąsiadowały od wschodu z posiadłością Konradshammer. Od 1672 roku w posiadaniu Gotfrieda Güntera, od którego posiadłość nazwano Günthershof (Dworem Güntera). We wrześniu 1697 gościł tu Franęois Louis Conti, brat króla Francji Ludwika XIV, 27 czerwca ogłoszony królem Polski, konkurent Augusta II Wettyna, przybyły z flotą francuską na gdańską redę. W roku 1736 funkcjonowała tu kuźnica miedzi, w 1781 młyn kaszowy, w 1786 olejarnia. W 1828 Johann Ferdinand Geschkat i Friedrich Wilhelm Apfelbaum założyli tu odlewnię żelaza (zatrudniała 70 robotników oraz 164 kobiety i dzieci; fabryka karabinów, Wilhelm Michael Theodor Behrend).
W 1904 na obszarze Wojnowa w obecnym terytorialnie rozumieniu istniały drogi (bez zabudowań), obecnie ul. Subisława i Ziemowita. Młyn w latach 60. i 70. XX wieku był własnością Spółdzielni „Tworzywo”, następnie (od grudnia 1976) Spółdzielni Pracy „Gedania” produkującej styropian. Młyn funkcjonował do pożaru w latach 80. XX wieku. Budynek młyna odbudowano.
