CHRANICKI JAN, dyrektor Muzeum Pomorskiego w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
CHRANICKI JAN (3 II 1906 Kraków – 11 V 1976 Gdańsk), historyk sztuki. Studiował na UJ w Kr., znawca rzemiosła artyst., do 1939 pracował w muzeum we Lw. Od 1945 w Gd., od 1946 pracował w Muzeum Miejskim przy ul. Toruńskiej 1. 1 VII 1948 decyzją ministra kultury Włodzimierza Sokorskiego Muzeum Miejskie otrzymało miano Muzeum Pomorskiego w Gd., a Ch. nominację na jego dyrektora. 6 X 1972 placówka otrzymała status q Muzeum Narodowego. Kierował Muzeum do przejścia na emeryturę 1973. Do 1956 prowadził odbudowę zniszczonego w marcu 1945 gmachu muzeum. Współautor scenariusza stałej wystawy sztuki dawnej (w tym gd.) stworzonej do 1957. Nadzorował prace konserwatorskie nad ocalałymi zbiorami, 1956–57 odbierał zbiory dawnego Muzeum Miejskiego zwrócone przez ZSRR, w tym obraz Hansa Memlinga q Sąd Ostateczny. W odbudowanym q Pałacu Opatów w Oliwie, razem z kustoszem dr q Longinem Malickim, stworzył Muzeum Etnograficzne. W Muzeum Pomorskimw 1953 powołał dział archeol., w którym kustoszem został dr q Leon Jan Łuka, a 1960 oddział morski kierowany przez dr q Przemysława Smolarka; 1962 stały się one autonomicznymi placówkami. Był czł. Rady Muzealnej i Konserwatorskiej przy Ministrze Kultury, a od 1962 pol. przedstawicielem w Międzynarodowym Komitecie Muzeów Sztuki Zdobniczej. Odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP, 1965 otrzymał Państwową Nagrodę II stopnia za całokształt pracy w muzealnictwie.
