BRÄMER CHARLOTTE, pedagog
| < Poprzednie | Następne > |
CHARLOTTE BRÄMER (10 I 1896 Gdańsk – 23 X 1967 Hamburg), pedagog. Córka gdańskiego kupca Hermanna Brämera. Po uzyskaniu matury w gdańskiej wyższej szkole średniej dla dziewcząt imienia Wiktorii (Victoriaschule) przy Holzgasse 24 (ul. Kładki), studiowała w Technische Hochschule Danzig. Ukończyła ją w roku akademickim 1921/1922, uzyskując doktorat na podstawie rozprawy przygotowanej w Katedrze Historii, kierowanej przez prof. Friedricha Luckwaldta (1875–1945). Po studiach pracowała jako pedagog. Od 1 IV 1925 była radcą szkolnym (Studienrat) i profesorem wyższej średniej szkoły dla dziewcząt im. Wiktorii, w której pracowała do roku 1945. Autorka rozprawy o gdańskim handlu i żegludze w okresie średniowiecza (Die Entwicklung der Danziger Reederei im Mittelalter), powstałej na podstawie jej pracy doktorskiej i opublikowanej w roku 1922 w wydawnictwie Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego w Gdańsku, „Zeitschrift des Westpreuβischen Geschichtsvereins”. W 1921 roku mieszkała z ojcem przy Promenade 3 (ul. 3 Maja), a po jego śmierci w 1928 i 1939 samodzielnie we Wrzeszczu przy Brunshofer Weg 5 (ul. Waryńskiego). Po 1945 mieszkała w Niemczech Zachodnich, pracując w szkolnictwie.
