SCHULZ (SCHULTZ) KARL LUDWIG, prawnik, ławnik
| < Poprzednie | Następne > |
KARL LUDWIG SCHULZ (SCHULTZ) (13 IV 1750 Gdańsk – 7 XI 1807 Gdańsk), prawnik. Syn Ernsta Christianna Schulza i Anny Eleonory, córki ławnika gdańskiego Hartmanna Maula. W 1769 (jako Karl Ludwig Schultz) był uczniem gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Dzięki stypendium ufundowanemu przez Johanna Gottfrieda Diesseldorfa odbył studia prawnicze na uniwersytetach w Wittenberdze (1769, 1770–1771 i 1773–1774) i Lipsku (1772). Po studiach pracował w Gdańsku w administracji miejskiej jako nadpisarz sądowy, w 1794 jako tajny radca. Od lipca 1807 był ławnikiem i conseniorem I Wolnego Miasta Gdańska. Mieszkał przy Hundegasse 325 (ul. Ogarna 101).
Bibliografia:
Weichbrodt D. Patrizier, Bürger, Einhower…, Band 1–5, Klausdorf/Schwentine 1988–1993, Band IV.
Zdrenka J., Rats und Gerichtspatriziat der Stadt Danzig in napoleonischer Zeit 1807–1813/14, Hamburg 1998.
