FERBER JOHANN (20 i 1430 Gdańsk – 31 VIII 1501 Gdańsk), burmistrz. Najstarszy syn Eberharda (1387 – 21 III 1451 Gd.), przybyłego do Gd. w 1415 z Kalkaru (Nadrenia), szypra i kupca, pocz. mieszkającego na Starym Mieście, od 1427 posiadającego q obywatelstwo miejskie, od 1430 mieszkającego na Głównym Mieście, fundatora jednej z kaplic w q kośc. NMP (Capella Trinitatis Ferberorum, zw. też kaplicą św. Baltazara). Johann jako pierwszy z rodziny zasiadał we władzach Gd.: 1463 ławnik, 1475 rajca, 1478 przew. ławy, od 1479 do śmierci burmistrz, 1495 burgrabia. Należał do elity finans. Gd. Zajmował się handlem morskim z Inflantami, Sztokholmem, Skanią i Lubeką, eksportował drewno, importował towary kolonialne z zach. Europy. Organizował przedsięb. handl. m.in. w Toruniu, Warszawie, Kr. Czerpał zyski z pożyczek i obrotu parcelami miejskimi. Reprezentant Gd. na zjazdach stanów Prus Królewskich, na zjazdach q Hanzy 1495 w Lubece i 1498 w Bremie; 1492 reprezentował Gd. w wyborach i koronacji Jana Olbrachta na króla pol. W 1481–84 dokończył w kośc. NMP rozbudowę rodzinnej kaplicy św. Baltazara. Ufundował jej wyposażenie, m.in. Duży Ołtarz Ferberów, na którym przedstawiono go z rodziną (m.in. z 10 synami; q ołtarze). Pochowany tamże.
EB
