STEIMMIG FRANZ RUDOLF, przedsiębiorca
| < Poprzednie | Następne > |
FRANZ RUDOLF STEIMMIG (4 IV 1818 Gdańsk – 18 II 1893 Gdańsk), przedsiębiorca. Syn Georga Carla Philippa (około 1785 – 21 VI 1831 Gdańsk), właściciela firmy handlowej „G.P.Steimmig”, w 1831 z siedzibą przy Brotbänkengasse 691 (ul. Chlebnicka 24), w 1826 członka Korporacji Kupców Gdańskich, od 1818 żonatego z Heleną Henriettą Schönick (1789–1867). Brat Carla Eduarda Georga oraz Laury Johanny (31 XII 1819 Gdańsk – 17 X 1895 Sopot), Emilii Mathildy (11 V 1822 Gdańsk – 19 IX 1899 Sopot) i Louisy (19 IV 1828 Gdańsk – 19 VII 1898 Sopot) (wszystkie pozostały pannami).
Po śmierci barta Carla Eduarda w 1873 przejął kierownictwo rodzinnego zakładu, jego wspólnikiem był nadal Hermann August Laubmeyer. Firma w 1874 roku przyjęła nazwę Carl Steimmig und Comp. W zakładach tych, obok osprzętu metalowego do budowanych w Gdańsku statków, wytwarzano dźwigi portowe i stoczniowe, elementy maszyn kute i odlewane, przęsła mostów. Fabryka posiadała własną odlewnię. Była jednym z największych zakładów produkcyjnych Gdańska w ostatnim ćwierćwieczu XIX w. Był także w latach 1858–1884 właścicielem papierni w Bielkówku pod Gdańskiem, którą nabył od radcy handlowego Johanna Gottlieba Tennstädta.
Zasiadał w radzie nadzorczej banku Danziger Privat-Aktien-Bank i w radzie parafialnej przy kościele św. Trójcy. Brał udział w wielu akcjach charytatywnych i społecznych na rzecz miasta.
W 1892 jako rentier mieszkał przy Ankerschmiedengasse 15 (ul. Kotwiczników). 21 VI 1852 zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) związek małżeński z Marią Theresą (ur. 1824), córką aptekarza Rudolfa Hessego. Ojciec Rudolfa i Jeanetty Heleny (ur. 25 VIII 1854 Gdańsk), od 12 IX 1876 zamężnej za syna wspólnika, inżyniera Hermanna Augusta Laubmeyera (8 VIII 1848 Gdańsk – 14 III 1928 majątek Gostkówko, pow. Bytów).
