GROTH ANDRZEJ JAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
File:Jan_Data.jpg|thumb|Otwarcie roku akademickiego1992/1993, od lewej prodziekan da kształcenia Andrzej Groth, dziekan Jan Data, rektor UG Zbigniew Grzonka, prorektor ds. studenckich Paweł Adamowicz, prodziekan ds. studenckich Błażej Śliwiński]]
ANDRZEJ JAN GROTH (ur. 13 VII 1939 Puck), naukowiec, historyk. Syn Feliksa i Jadwigi z domu Szlas. Po ukończeniu w 1957 roku Liceum Ogólnokształcącego w Pucku przez rok pracował jako protokolant w puckim sądzie. W 1964 roku został absolwentem historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku. W latach 1963–1985 pracował jako nauczyciel historii w puckim liceum, od 1972 roku doktor – rozprawę doktorską obronił w Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego (IH UG). W latach 1985–2004 pracował w IH UG; od 1988 roku doktor habilitowany, od 1989 na stanowisku docenta, od 1990 profesor nadzwyczajny (uczelniany), od 1996 profesor tytularny, od 2000 profesor zwyczajny. W latach 1990–1993 był prodziekanem do spraw kształcenia Wydziału Humanistycznego UG, 1993–1996 wicedyrektorem IH UG, 1993–1997 kierownikiem Zakładu Historii Polski i Powszechnej XVI–XVIII Wieku, 1997–2004 kierownikiem Zakładu Historii Nowożytnej IH UG. Jednocześnie od 1994 do 2000 roku pracował w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie jako kierownik Katedry Historii Nowożytnej, a od 2002 do 2003 roku w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku. W latach 2004–2012 był zatrudniony w Instytucie Historii Akademii Pomorskiej w Słupsku, w 2004 roku również w Wyższej Szkole Języków Obcych w Świeciu nad Wisłą, od 2007 na połowie etatu jako kustosz w Bibliotece Elbląskiej im. Cypriana K. Norwida. W latach 2012–2014 pracował w Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej, od 2015 w Gdańskiej Szkole Wyższej.
Jest specjalistą historii nowożytnej Polski i powszechnej, szczególnie Prus Królewskich, badaczem dziejów żeglugi, handlu morskiego, dziejów portów na południowym wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Napisał między innymi monografie: Rozwój floty i żeglugi gdańskiej w latach 1660–1700 (1974), Kupcy angielscy w Elblągu w latach 1585–1700 (1988), Handel morski Elbląga w latach 1585–1700 (1988), Statystyka handlu morskiego portów Zalewu Wiślanego w latach 1581–1712 (1990), Żegluga i handel morski Kłajpedy w latach 1664–1722. Statystyka obrotu towarowego (1995), Żegluga i handel morski Kłajpedy w latach 1664–1722 (1996), Człuchów w latach 1772–1815. Z problematyki małego miasta pomorskiego (2006), Statystyka handlu morskiego Elbląga 1585–1712 (cz. 1: 2006, cz. 2: 2007), Małe miasta pomorskie w latach 1772–1806 (2009), Burmistrzowie i prezydenci Elbląga w latach 1286–1950 (2013), Warenumschlag am Frischen Haff. Eine Handelsstatistik der kleinen Seehäfen (1581–1712) (2009), Kataster fryderycjański okręgu kościerskiego 1772/1772 (cz. A–L, 2015). Współautor między innymi Vėjas rėjose. Burlaivių epochos atspindžiai Lietuvoje (2009). Współredaktor naukowy (ze Stanisławem Gierszewskim) I tomu Historii Elbląga (1993), następnie redaktor tomów II (1996–1997), III (2000), V (2005) i VI (2006) oraz redaktor monografii regionalnych: Historia Pucka (1998), Dzieje Krokowej i okolic (2002), Dzieje gminy Sierakowice (2008). Redaktor naczelny „Rocznika Elbląskiego” (tomów 14–16 i 21–27), przewodniczący Rady Naukowej „Tek Gdańskich”, członek między innymi redakcji „Rocznika Gdańskiego”, „Nautologii”, „Studia Maritima”.
Członek Polskiego Towarzystwa Historycznego (od 1985), Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (od 1988, w latach 1998–2003 przewodniczący Komisji Historycznej), Polskiego Towarzystwa Nautologicznego (od 1990, od 1998 członek honorowy), Toruńskiego Towarzystwa Naukowego (od 2005), Historische Kommission für Ost- und Westpreußische Landesforschung (od 1997), Verein für Familienforschung in Ost- und Westpreußen (od 2000).
Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1986), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2001), Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2006). W 2008 roku otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Elbląga.
