BAUM WILHELM, lekarz, honorowy obywatel Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
WILHELM BAUM (10 XI 1799 Elbląg – 3 IX 1883 Getynga), lekarz. Syn elbląskiego kupca Samuela Gottlieba (25 XI 1752 – 12 IV 1822 Elbląg), brat Georga i Samuela Baumów. W roku 1818 ukończył gimnazjum w Elblągu, studiował medycynę w Królewcu (Königsberg), kontynuował w latach 1819–1822 w Getyndze i Berlinie, gdzie uzyskał dyplom doktora. Wiedzę uzupełniał w uczelniach Wiednia, Paryża, Londynu i we Włoszech (1824–1827). Od roku 1830 ordynator Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej). Na nim spoczywała cała odpowiedzialność za walkę z epidemią cholery w Gdańsku w 1831 ( epidemie 1801–1945). Za zasługi nadano mu w końcu 1831 roku honorowe obywatelstwo miasta Gdańska.
W roku 1842 został profesorem chirurgii uniwersytetu w Greifswaldzie, od 1848 był rektorem tego uniwersytetu. Od 1849 profesor zwyczajny w Getyndze, był kierownikiem Katedry i Kliniki Chirurgii, a w latach 1855–1867 jednocześnie i Kliniki Ocznej, od 1875 na emeryturze. Uchodził za zręcznego chirurga, operującego szybko by ukrócić cierpienia pacjenta, nie zaprzestał tej metody nawet po wprowadzeniu narkozy. Stosował nowatorskie metody operowania i leczenia chorych na polipy nosowe. Jego metody pracy miały duży wpływ na rozwój chirurgii czaszki.
29 VIII 1830 roku w kościele Bożego Ciała ożenił się z panną Marią Günther z Berlina (27 X 1810 – 29 II 1876 Getynga). Syn Georg Wilhelm był chirurgiem; córka Augusta (zm. 1866) była mężatką, córka Mathilda (11 III 1838 Gdańsk – 3 IV 1897 Sopot) pozostała panną i opiekowała się ojcem.
