Książki „Biblioteki Gdańskiej”
„BIBLIOTEKA GDAŃSKA”, obliczony na wiele lat program wydawniczy q Fundacji Gd., który ma na celu uporządkowanie, zgromadzenie i upowszechnienie w ramach jednolitej formy edytorskiej tekstów ważnych dla Gd. i Pomorza Gd. Zainicjowany w 2005 przez prezydenta Gd. q Pawła Adamowicza z inspiracji q Anny Czekanowicz i q Stanisława Rośka. Tomy cyklu trafiają do bibl. miejskich, szkolnych, uniwersyteckich Gd. i Pomorza, do pol. placówek kult. za granicą. Wydawane książki dzielą się na 4 serie: „Literatura”, „Sztuka”, „Historia” oraz „Idee”. Członkami Rady Redakcyjnej Biblioteki Gd. są: q Józef Bachórz, q Małgorzata Czermińska, q Edmund Kotarski, Jolanta Maćkiewicz, prezydent miasta Gd., marszałek woj. pomor. Członkiem rady był również q Roman Wapiński. Autorem opracowania graficznego edycji jest q Janusz Górski. W serii „Literatura” publikowane jest kilkutomowe wydawnictwo
Gdańsk w literaturze. Bibliografia od roku 997 do dzisiaj. Dotychczas ukazały się 3 tomy:
Około 998 – 1600 (t. 1, pod red. Zofii Tylewskiej-Ostrowskiej, 2009), 1945–1979 (t. 5, pod red. Leszka Rybickiego, 2007), 1980–1989 (t. 6, pod red. Leszka Rybickiego, 2010). W dziejach piśmiennictwa żadne z dużych miast nie posiada takiego opracowania. Gdańskie zawiera opis utworów pol. i zagranicznych poświęconych miastu, obejmuje dzieła lit., hist., geogr., kroniki, mowy okolicznościowe, pamiętniki, relacje z podróży, eseje, reportaże, wspomnienia. Każdy wpis uzupełniono informacjami dotyczącymi treści utworu, problematyki, czasu akcji, postaci. Kolejnym wydawnictwem bibliog. serii jest Muzeum czarnej sztuki.
Katalog inkunabułów Biblioteki Gdańskiej PAN Beaty Gryzio (2012). W ramach serii ukazały się także:
Tryptyk wileński q Zbigniewa Żakiewicza (2005; nagroda dla Najpiękniejszej Książki Roku 2005, przyznana przez Polskie Towarzystwo Wydawców Książek),
Blaszany bębenek q Güntera Grassa (2006),
Kawalerowie Virtuti q Kazimierza Radowicza (2007),
Kod Heweliusza Barbary Szczepuły (2007)
Panienka z okienka q Deotymy (2007),
Gdańskie wspomnienia młodości q Johanny Schopenhauer (2010), matki filozofa q Artura Schopenhauera. Na wyróżnienie zasługuje dzieło q Jana Kanapariusza
Świętego Wojciecha żywot pierwszy (2009; q żywoty św. Wojciecha), napisany w 997 lub 998 na potrzeby kanonizacji bp. praskiego q Wojciecha. Autor, jeden z najwybitniejszych zakonników awentyńskich, po raz pierwszy w formie pisanej użył nazwy grodu Gyddanyzc.
JMY, współpraca MST