HOLL HIERONYMUS II, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
HIERONYMUS HOLL II (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika Hieronymusa Holla I, brat Johanna Gottfrieda Holla. Zawodu uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688 roku. W tym samym czasie otrzymał obywatelstwo miasta. Funkcję kompana gdańskiego cechu złotników pełnił w latach 1709 i 1717, starszego cechu – w 1710, 1711 i 1718. Terminował u niego Gottfried Bauer, a pracę mistrzowską wykonał Gottlieb Unger. Był ojcem dwóch synów – Nathanaela i Hieronymusa – w 1711 roku zapisanych na naukę w warsztacie ojca. Wdowa po nim prowadziła warsztat jeszcze w roku 1735, a być może dłużej, do czasu usamodzielnienia syna.
Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie).
Zob. też złotnictwo.
