BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1416
| < Poprzednie | Następne > |
BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1416, rewolta pospólstwa przeciwko Radzie Głównego Miasta Gd. Podłożem stało się obniżenie przez wielkiego mistrza Michała Küchmeistera w poł. 1416 wartości nowo wybijanych w mennicach krzyż. monet, prowadzące do wzrostu cen. Był wyrazem narastającej opozycji rzemieślników wobec krępujących ich rozwój poczynań władz miasta. Wybuchł w q Głównym Mieście Gd. po przybyciu wielkiego mistrza; 18 czerwca tłum pod wodzą browarnika z ul. Ogarnej Johanna Lupiego i Konrada Bella zdemolował ratusz, mennicę krzyż., domy oskarżanych o malwersacje jej dzierżawców: burmistrza q Gerarda Bekego i q Lukasa Mekelfelda. Radę Miejską pozbawiono władzy, jednak wobec rozbieżnych interesów protestujących nowej nie zdołano wybrać. Bunt wygasł po kilku tygodniach – wielki mistrz nie podjął rozmów z przywódcami i izolował miasto. Z wyroku sądu, złożonego z urzędników krzyż. i szlachty pomor., ścięto 18 uczestników buntu, 40 skazano na wygnanie; skazani na śmierć Johann Lupi i Konrad Bell zdołali zbiec. Sporządzono listę zbuntowanych rzemieślników zrzeszonych w q cechach (1032 nazwiska), na których Krzyżacy nałożyli 24 tys. grzywien (wysokość porównywalna do rocznych dochodów wielkiego mistrza z całego państwa krzyż.) kontrybucji. W celu zebrania pieniędzy Rada Miejska nałożyła na cechy podatek nadzwyczajny (q szos) w wysokości 1/10 wartości majątku wszystkich dorosłych osób, nie wyłączając kobiet. Rada wzmocniła swoją pozycję względem rzemieślników, dzieląc miasto na 4 q kwartały, narzuciła cechom kontrolę poprzez swoich przedstawicieli (w sprawach produkcji, zatrudniania czeladników, zebrań cechowych, mianowania starszych cechowych). Za poparcie Krzyżaków zapłaciła jednak zgodą na uzgadnianie z nimi składu osobowego.
