BOGUSZEWICZ LECH, lekkoatleta, olimpijczyk
| < Poprzednie | Następne > |
LECH BOGUSZEWICZ (27 VIII 1938 Wilno – 9 VIII 2010 Gdańsk), lekkoatleta. W Gdańsku z rodzicami od roku 1945. W 1956 absolwent V Liceum Ogólnokształcącego, w 1965 Wydziału Budownictwa Politechniki Gdańskiej, magister inżynier. Po studiach pracownik przedsiębiorstw budowlanych, dyrektor w Gdańskiej Dyrekcji Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich, następnie długoletni dyrektor Miejskiego Ośrodka Sportu i Turystyki w Gdańsku. Członek klubów: Spójnia Gdańsk (1956, 1966–1968), LKS Sopot (1957–1959), SLA Sopot (1960–1965). Specjalizował się w biegach średnich (1500 m) i długich (5000 m). W latach 1961–1968 reprezentant Polski na tych dystansach w meczach międzypaństwowych: 25 występów, 6 zwycięstw indywidualnych. Zaliczany wraz ze Zdzisławem Krzyszkowiakiem i Jerzym Chromikiem do tzw. polskiego wunderteamu z lat 1958–1965 na tych dystansach. Mistrz Polski na 5000 m w roku 1961, 1963 i 1964, w biegu przełajowym na tym dystansie w 1965. Olimpijczyk, w 1964 w Tokio odpadł w eliminacjach, czwarty na 5000 m w Mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie. Mistrz Wielkiej Brytanii w roku 1964 w biegu na 3 mile. Po zakończeniu kariery sportowej działacz SKL Sopot i Okręgowego Związku Lekkoatletycznego w Gdańsku. Wieloletni prezes Pomorskiego Komitetu Olimpijskiego i Klubu Olimpijczyka. Współinicjator powołania działu historii gdańskiego sportu i turystyki w Muzeum Historycznym Miasta Gdańska.
