PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE, pisarka

< Poprzednie

Następne >

Wpis Elizy Püttner do sztambucha jej ojca Roberta (1811–1892), 1861

Oratorium Schloß am Meer (Zamek nad morzem), tekst Elise Püttner, muzyka → Franz Joetze, instrumentacja Richard Modess. Książeczka programowa koncertu w sopockim Domu Kuracyjnym (Kurhaus) 15 II 1906, na którym utwór został wykonany po raz pierwszy

Elise Püttner, Baśń o pierniku toruńskim, 3. wyd., 1922

Elise Püttner, Serce marcepanowe, baśń bożonarodzeniowa, 2. wyd., 1924

JOHANNA AUGUSTINA ELISE PÜTTNER (5 VIII 1839 Gdańsk – 14 VI 1923 Sopot), pisarka. Córka Roberta, urzędnika celnego. Uzyskała w Gdańsku średnie wykształcenie, następnie uczyła się w prywatnym seminarium nauczycielskim H.E. Hevelke. Egzamin państwowy (uprawniający do pracy w szkołach) zdała w Malborku, wyjechała na studia do Paryża. W 1868 roku (po śmierci matki) powróciła do Gdańska, prowadziła dom ojca i opiekowała się młodszym rodzeństwem. Zgłębiała dzieje Gdańska pod kierunkiem miejskich bibliotekarzy Johanna Wilhelma Emanuela Mannhardta i Ernsta A. Bertlinga. Zebrany materiał wykorzystała w działalności literackiej i krajoznawczej. Była autorką baśni, nowel, powieści (w tym wydanej w Lipsku w 1887 roku Konrad Letzkau und seine Tochter), a także cennych, kilkakrotnie wznawianych przewodników po Gdańsku, Oliwie i Sopocie. Działała w organizacjach kobiecych i w Niemieckim Czerwonym Krzyżu. MrGl