BIAŁY DWOREK
< Poprzednie | Następne > |
BIAŁY DWOREK (Weißer Hof), historyczna nazwa obszaru między Martwą Wisłą (q Wisła) a q Rozwójką, na wsch. od q Gęsiej Karczmy i na zach. od q Reduty Płońskiej. Nazwa pol. przyjęta w 1948 dla odróżnienia od q Białego Dworu na Zaspie. Dwór, wzmiankowany 1628 jako Weiss- hof, leżał na lewym brzegu Wisły, na płn. od ob. q Rudnik i q Długich Ogrodów. Na mapie Carla F. Schuberta z 1790 Weisser Hof, położony naprzeciw Karczmy Szpitalnej (Hospital Krug) na q Stogach. Prawdopodobnie zniszczony na pocz. XIX w.; nazwę przeniesiono na okoliczny teren, określany także jako Weißhofer Außendeich (Białodworskie Zagroble), włączony w granice adm. Gd. 1877 wraz z całym pasem wzdłuż Wisły od Gęsiej Karczmy po Redutę Płońską, liczącym łącznie 199,3 ha i 1060 mieszkańców. W 1905 przez środek tego terenu poprowadzono linię kolejową na q Przeróbkę i q Ostrów z istniejącym do dziś mostem obrotowym przez Wisłę (q most kolejowy nad Martwą Wisłą); w zach. części zlokalizowano kolejową stację towarową Danzig-Strohdeich (Gd. - Sienna Grobla), większą część jej terenu zajmuje ob. wielka składnica złomu. Przyrośnięta ob. do brzegu Wisły dawna piaszczysta wysepka, od której zaczyna się most, nosiła nazwę Kirr- haken, po 1945 spolszczoną na Przyłap.
.