TWERDOCHLIB ANDRZEJ, prozaik, scenarzysta filmowy
| < Poprzednie | Następne > |
ANDRZEJ TWERDOCHLIB (21 IV 1936 Ostrów Mazowiecka – 12 XII 1991 Gdańsk), prozaik, scenarzysta filmowy. Studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej nie zakończył magisterium, zadowalając się tytułem inżyniera. W latach 1957–1970 mieszkał i pracował w Krakowie, następnie w Gdańsku. Jako prozaik zaliczany do tzw. „małego realizmu w prozie współczesnej”; do tego gatunku twórczości społeczno-obyczajowej kwalifikowane są przez krytyków jego książki o życiu i pracy zwykłych robotników (kierowców, ludzi budowy): Małe punkty (1965), Gwiazda sezonu (1967), Z braku dowodów (1968), Godzina za godziną (1971, w RFN 1972), Sploty (1987). Z kolei akcja powieści Temat (1969), Czterej w lesie (1971), Trzecia runda (1976) rozgrywa się w środowisku artystycznym. Utwory Numer zastrzeżony (1982), Pod parasolem (1983) i Jazda okrężna (1985) to rozliczenie pisarza z wydarzeniami początku lat 80. XX wieku. Współscenarzysta filmów: Znaki na drodze (1970), Na niebie i na ziemi (1973), Godzina za godziną (1974), oraz seriali telewizyjnych: Ostatnia wojna nowoczesnej Europy (1979–1981; później powieść Najdłuższa wojna, 1988) i Pan na Żuławach (1984). Autor cyklicznych felietonów, wcześniej w Krakowie, po roku 1970 w prasie Wybrzeża (w wyborze ukazały się w formie książkowej), słuchowisk w Radiu Gdańsk. W latach 1978–1981 i 1986–1987 prezes gdańskiego Oddziału ZLP. W 1984 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Laureat nagrody kulturalnej wojewody gdańskiego w dziedzinie literatury (1982) oraz nagród Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za scenariusze filmowe (1979 i 1986). Pochowany na cmentarzu Łostowickim.
